Als Thor, de baas van de Noorse Nationale Bank, zijn dagelijkse controle van de goudvoorraad doet, weet hij niet wat hij ziet. Het goud is weg! Op zich is het al bijzonder dat dit opviel, want de goudvoorraad bestond uit welgeteld één goudstaaf. In Noorwegen wordt immers zoveel gesnoept dat iedereen in 1972, het grote kiespijnjaar, gouden vullingen nodig had. Thor licht plichtsbewust de koning in. Die is helemaal in paniek want als hij die ene goudstaaf niet kan tonen, dan wordt Noorwegen het armste land van de wereld.
In een helder moment roept de koning de hulp in van Lise, Bulle en Dr. Proktor. Het spoor van de gouddieven leidt al vlug naar London, naar de gebroeders Crunch. Zij zijn de verschrikkelijkste boeven van heel Groot- en Klein-Brittannië. De kinderen en de gekke dokter trekken dus naar London en krijgen er assistentie van de geheime diensten van Noorwegen en Engeland.
Al vlug blijkt dat de gebroeders zo oliedom zijn, dat ze dit zeker niet zelf bedacht hebben. Zij worden geleid door hun eigen moeder, een vrouw die zo gemeen en slecht is dat zelfs Scotland Yard haar niet durft te arresteren.
Dan begint een doldwaas avontuur, vol spanning en vooral veel humor. Bulle infiltreert bij de oerdomme broers en houdt hen voortdurend voor de gek. Natuurlijk moet hij heel erg op zijn hoede zijn voor moeder Crunch. Heel hilarisch is het gedeelte waarin Bulle inbreekt in de best bewaakte kluis van het hele land en de echte goudstaaf omwisselt voor een namaakstaaf.
Het gaat zelfs zo ver dat Lise en Bulle moeten meespelen in de Cupfinale om het goud te kunnen veroveren en terug te brengen naar hun Noorse koning. Dankzij veel fantasie, vooral van Bulle, een flinke portie moed en de gekke uitvindingen van Dr. Proktor (waaronder het beruchte schetenpoeder) slagen ze in hun missie.
‘De grote goudroof’ kan je apart van de andere drie boeken lezen en zal je al vlug in de ban houden. Het is goed geschreven, spannend en zit vol humor. Het verhaal wordt goed aangevuld met levendige illustraties van Georgien Overwater.