Dit boek bevat ingrediënten die niet meteen uitblinken qua originaliteit: een Amerikaanse ‘highschool’, een populair vriendenclubje, de ‘leader of the pack’ en de gepeste sukkel die uiteraard mollig, onaantrekkelijk en onhandig is. Simon Glass is de sukkel van dienst in dit verhaal: hij struikelt bij wijze van spreken over zijn eigen voeten, sleept aardig wat overgewicht met zich mee en kleedt zich op een manier die niet in de smaak valt van zijn medeleerlingen. Kortom, een jongen die er blijkbaar om vraagt om gepest te worden. Ook het vriendengroepje rond immens populaire Rob denkt er zo over, tot Rob beslist om Simon tot zijn hoogstpersoonlijke project te bombarderen. Hij wil de sukkel transformeren in een geliefde en gerespecteerde knul. Een hoogst eigenaardig initiatief dat vreemde gevolgen heeft. Zowel Simon als Rob zijn niet wie ze pretenderen te zijn en het verhaal neemt op het schoolfeest een hoogst verrassende wending … De titel blijkt dan met precisie uitgekozen te zijn. Ondanks mijn aanvankelijke aversie afgaand op de achterflap en de in mijn ogen weinig attractieve kaft, bleek dit een meevaller van formaat. Het verhaal wordt verteld door Young, een van de leden van Robs groepje en langzaam maar zeker raak je in de ban van het verhaal door de cursief gedrukte stukjes die - bijna - elk hoofdstuk voorafgaan. Deze stukjes zijn uitspraken van personen die de hele geschiedenis hebben beleefd en ze maken duidelijk dat er iets staat te gebeuren: je voelt aan dat dit verhaal naar een climax toegroeit, maar op geen enkele manier kan je bevroeden wat er zal komen. De auteur weet perfect een waas van geheimzinnigheid te creëren terwijl het verhaal zich verder ontwikkelt, recht naar het onontkoombare einde toe. Een boek dat je moeilijk naast je neer kan leggen en achteraf blijft het nog even nazinderen. Toch zonde van die lelijke kaft; het boek verdient beter.