Twee dorpen, één op de berg en één in het dal, ergens in Italië. Zo begint dit schijnbaar eenvoudige verhaal. Enrico gaat elke ochtend naar het dal waar zijn grootvaders schaapskudde graast. Dat doet hij de hele zomervakantie "behalve die dag in augustus ..."  Deze tweede zin van het verhaal doet vermoeden dat er net toen iets belangrijks gebeurde.
Enrico tekent graag en heeft altijd zijn tekenspullen bij de hand. Het bergdorp en zijn markantste bewoners worden beschreven. Er is ook iemand die het dorp bijzonder maakt en dat is de heilige. Zonder hem zou het dorp er nooit geweest zijn. Die heilige blijkt later Franciscus te zijn en het dorp is dus Assisi. Veel mensen verdienen geld aan de heilige. Er wordt gezegd dat de heilige kon vliegen, maar dat gelooft opa niet. Dat is de reden waarom hij en Marta, die het wel gelooft, ruzie maken en dus niet gaan samenwonen. Enrico droomt ervan naar de academie te gaan en de wereld te gaan verkennen. Don Luigi, zijn grootvader, zegt: "De wereld is te groot om te bekijken. Hoeveel reizen je ook maakt, je krijgt hem nooit helemaal te zien. Dus waarom zou je al die moeite doen?"
Op zijn weg naar het dal loopt Enrico voorbij het huis van Teresa. Enrico en Teresa zijn verliefd: ze beloven altijd bij elkaar te blijven, wat er ook gebeurt. Twee weken later is het gebeurd: een aardbeving trof het dorp. Enrico's moeder en Teresa zijn gewond. De schaapsstal is vernietigd en het huis van Marta is ingestort. Opa gaat haar zelf halen om in zijn huis te komen wonen. Er was een aardbeving nodig om hun godsdienstruzie bij te leggen. De aardbeving en de daarop volgende chaos worden plastisch beschreven. Enrico krijgt de kans om te bewijzen wat 'voor altijd wat er ook gebeurt' betekent: hij duwt de rolstoel met Teresa tussen het puin voort.
Dit is een heel mooi verhaal. Het ziet er eenvoudig uit maar dat is het niet. Enrico is een kunstenaar in wording en zeer gevoelig voor schoonheid. Er zit ook veel humor in, daar zorgt opa Luigi voor, en het is ook kritisch. De illustraties van Annemarie van Haeringen lijken schetsen zoals Enrico ze zou kunnen getekend hebben. Het boek refereert naar de aardbeving die Assisi trof, enkele jaren geleden.