Als Erik en zijn vrienden een opdracht voor een geschiedenisproject krijgen, moeten ze niet lang nadenken. De verhalen van hun leerkracht hebben hun zin voor avontuur aangewakkerd. Ze gaan op zoek naar een ‘maagdelijke’ bunker aan het strand van Scheveningen. Zo’n onontdekte bunker als eerste betreden, moet toch ongelooflijk cool zijn! Tijdens hun eerste expeditie vindt Erik een geheimzinnige ring. Die vondst blijkt het begin te zijn van een aantal vreemde, angstaanjagende gebeurtenissen. ‘Een doffe klap, en alles werd donker. Pijn. Felle scheuten die elkaar steeds sneller opvolgden. Erik klemde zijn kiezen op elkaar om niet te schreeuwen ...’

Door zo’n spannende flashforward als opener te gebruiken, zetten de auteurs je als lezer meteen op het puntje van je stoel. Wat is er aan de hand? Waar is Erik? We worden echter niet meteen van antwoord gediend. In plaats daarvan reizen we terug in de tijd. We ontmoeten Erik en Zoë, een maand eerder, tijdens hun zoektocht naar een maagdelijke bunker. Het tempo daalt hier wel wat. Erik en Zoë verzamelen een groepje vrienden rondom zich. We herkennen hier een aantal typische personages voor een tienerverhaal: de stille denker, de wilde durver, de nonchalante surfdude, de sportieve klimster, de ruige drummer. Zodra de personages verkend zijn, begint het echte avontuur. Met z’n zessen rollen ze van de ene hachelijke situatie in de andere. Ondergronds komen ze terecht in een doolhof van gangen en zalen. Het spanningsniveau ligt hier dan weer enorm hoog. Onze vrienden zijn wel heel erg dapper, misschien net iets té dapper om realistisch te zijn. Maar goed, het blijft natuurlijk een verhaal.

Tussen al dat geraas mocht wat meer diepgang niet ontbreken, moeten Postema en Bruns gedacht hebben. Het rouwproces van Erik om zijn overleden moeder en de strubbelingen met zijn vader worden als het ware in het verhaal gepropt. Die weetjes komen wat geforceerd over en dragen weinig bij aan het verhaal. Wel zorgen ze even voor wat ademruimte, want het verhaal gaat enorm snel en de gebeurtenissen stapelen zich op. Vreemde standbeelden, angstaanjagende vondsten, hekken die dichtvallen, mannen in witte jassen, een teletijdmachine ... Plots ben je al aan het einde en draai je een beetje verdwaasd de laatste pagina om: er moet toch nog meer zijn?

Als lezer krijg je een flinke portie geschiedkundige informatie binnen. Fijn! Uiteraard speelt de Tweede Wereldoorlog een grote rol. Hitlers falen om het superieure Arische ras te doen heersen, blijkt de voedingsbodem te zijn voor het verhaal. Om dat te bereiken, roept het schrijversduo als ultieme Ariër de Germaanse God Wuotan en zijn gemalin Holda erbij. Hun ‘Wilde Jacht’ (een bovenaards verschijnsel dat zich tijdens de Germaanse zonnewendefeesten rond de kortste dag van het jaar voordeed) vormt de basis voor een ultra-spannende climax. ‘Dertiendagh' is het debuut van Maria Postema (bekend van vertalingen, zoals ‘de Hongerspelen’) en Maarten Bruns. Het is een ontzettend spannend boek dat je niet snel zal wegleggen. Een aanrader!