Het eerste deel van deze reeks had ons aangenaam verrast. Men neme een raadselachtig landhuis, een geheimzinnige deur met vier al even geheimzinnige sloten, een bizarre verdwenen vorige eigenaar en een drietal nieuwsgierige kinderen. Men mixt het geheel door elkaar en men verkrijgt een leuk, vlot lezend avonturenverhaal voor kinderen vanaf een jaar of tien. Dat vonden de KJV-preselectielezers blijkbaar ook, want het boek prijkt op de shortlist in de categorie 8-10 jaar, al lijkt ons dat net iets te jong om ten volle te genieten van dit boek. In het eerste deel maakten we kennis met de tweeling Jason en Julia en hun vriendje Rick. Niet bepaald het type kinderen dat onverstoord uren computerspelletjes zit te spelen; veel liever gaan ze zelf op avontuur uit. Dat avontuur wordt op een wervelende manier verteld en eindigde in het eerste boek met een wederom geheimzinnige deur in een verborgen grot. Het tweede deel pikt de draad weer op bij die tijdsdeur, want dat blijkt het te zijn. Meteen geraken Julia en de jongens al van elkaar gescheiden. Zij komt terug terecht in Villa Argo bij Nestor de tuinman. De jongens bevinden zich in het oude Egypte, waar ze kennismaken met het meisje Maruk, dochter van de grote Scriba, een man met aanzien. Daar zetten ze hun zoektocht verder, al zijn zij niet de enigen die dat doen. De snode Oblivia Newton zit ook achter het geheim aan en zij heeft zo haar manieren om wat zij wenst te krijgen … Het is maar de vraag of de eigenaar van de winkel van de vergeten kaarten wel zuiver op de graat is. En waar in het Levenshuis, een enorme verzamelplaats, moeten ze hun zoektocht beginnen naar de Kamer-die-er-niet-is? In de tussentijd kan Julia ook niet op haar lauweren rusten, want de vileine slechterik Manfred wil koste wat kost binnengeraken in de villa. Zullen Julia en Nestor standhouden? Kunnen Jason en Rick ooit nog weg geraken uit die vreemde wereld? Het zijn vragen die misschien een antwoord krijgen in het derde deel van deze reeks, die wat ons betreft bevestigt met dit tweede deel. Als lezer wordt je vanaf het begin weer meegesleurd in het verhaal, de klifhangers zijn bijzonder goed -je wordt constant geprikkeld- en het verhaal heeft vele originele elementen. In tijden waarin vele auteurs graag meeliften op het succes van Harry Potter en Tolkien door een slap doorslagje te maken, is dat een verademing te noemen. Bovendien is deze reeks bijzonder mooi uitgegeven, zeker als je de wikkel van het boek verwijdert. De illustraties passen wonderwel bij het verhaal en gelukkig zijn de storende drukfoutjes uit het eerste deel hier quasi afwezig; er is duidelijk beter nagelezen. Grote literatuur zullen we dit niet noemen, maar als lezer beleef je hier enkele wel zeer aangename uurtjes mee. Zalig toch?