De vuurvreter

Najaar 1962. Met de verschrikkingen van W.O. II nog vers in het geheugen leven de inwoners van een Engels kustdorpje nu met de dreiging van een nieuwe (atoom)oorlog. Onheilspellende berichten op radio en tv voeden die angst. In plaats van verdeling te zaaien, brengt deze angst in Keely Bay de mensen samen. Kolenvissers verbroederen met universitairen, families die er al generaties lang wonen met nieuwelingen. En dan is er nog de vuurvreter en boeienkoning, McNulty, een mysterieus personage getekend door het verleden. Opgevoed in de naweeën van W.O. II, heeft de jeugd van Keely Bay zijn eigen idee over vrijheid en onderdrukking. Een idee waarvoor ze willen strijden. Veel meer dan het vragen beantwoordt, laat dit boek vragen open. Hoe loopt het af met Bobby’s schoolcarrière? Wordt het iets tussen Bobby en Ailsa? Is Bobby’s vader echt ziek? Blijft Daniël met zijn ouders in Keely Bay wonen? Geen van deze vragen wordt echt beantwoord in het boek, je kunt dus zelf naar believen het antwoord invullen. Je krijgt als het ware de voorzet, maar het is aan jou om binnen te trappen. Soms helder en duidelijk, soms even mysterieus als het optreden van de vuurvreter kabbelt dit verhaal naar zijn einde. Voldoende spanning, humor en emotie om de lezer aandachtig te houden, maar zo gedoseerd dat geen van deze elementen de bovenhand neemt. Een knap staaltje lectuur dat misschien bij momenten iets meeslepender had mogen zijn…