Zwijsen lanceerde weer een nieuwe reeks: toneellezen. Deze boekjes worden met twee of meer lezers hardop gelezen. Elk krijgt één of meerdere rollen toebedeeld. Zo voeren ze eigenlijk een toneelstuk op, maar dan zonder de omkadering van het decor, attributen, kostuums, enz. Het verhaal is in scriptvorm geschreven en leest heel gemakkelijk. Het zijn bijna allemaal dialogen. Dat maakt het voor de voorlezers aangenaam en afwisselend. Deze vorm van samenlezen is goed voor de concentratie: je moet als lezer goed volgen wat de ander leest, het bevordert de leesmotivatie en is een goede oefening in het lezen met intonatie.
Het verhaal zit goed in elkaar: Bart-Jan Vingervlugh moet enkele weken bij zijn oom en tante gaan logeren. Daar ziet hij vreselijk tegenop. Het zijn nogal deftige mensen, met vreselijke maniertjes en ze doen niets liever dan hun goede afkomst overal rond te bazuinen. Op hun grote landgoed doet Bart-Jan een ontdekking. Een deel van het domein is afgesloten. Daar bevindt zich een overwoekerde tuin, de Tuin van Toen, met een vijver. Al vlug ontdekt hij dat hij zijn voorouders kan oproepen uit de vijver. Hij moet in het water naar zijn spiegelbeeld kijken en het jaartal of een tijdvak in de geschiedenis zeggen. Meteen daarna komt één van zijn voorouders uit de vijver. Tot zijn grote verbazing ontdekt Bart-Jan van waar zijn familienaam komt en dat hun goede afkomst sterk te betwijfelen valt ...
Een verhaal dat vlot leest, humoristisch geschreven is en de nodige spanning inhoudt. De informatie over de voorouders en hun specifieke tijdperk is zeer gering en geeft niet echt veel duidelijkheid. De verhaalstructuur is goed. Er staat duidelijk vermeld wie welke rol op zich neemt. Vooraan in het boek krijg je eerst nog een instructiepagina. Voor de volledigheid is er ook een overzicht van alle personages uit het boek.
De illustraties vullen het verhaal hier en daar wat aan, maar zijn redelijk statisch.