Leopold woont in een stad die op het water drijft. De huizen staan op palen, de mensen lopen op stelten. Leopold heeft rode stelten, gemaakt van rode populier, het sterkste en meest rechte hout ter wereld. Hij torent boven iedereen uit. Hij leeft met zijn hoofd tussen de vogels en de wolken. De ekster is zijn beste vriend. Wanneer de waterstad feest viert kunnen ze Leopold goed gebruiken bij het ophangen van de lampions. Maar Leopold hoort hen zo hoog niet. Hij leeft tussen de wolken. Hij hoort en voelt de opwinding onder hem niet. Hij geniet alleen van de sterren aan de hemel. De ekster wil wel naar het waterfeest en Leopold voelt zich opeens de eenzaamste mens op aarde. Hij buigt zich stilaan naar de lichtjes onder hem en merkt dat er een ramp gebeurd is. Het hout voor het vreugdevuur is in het water terechtgekomen. Leopold offert zijn prachtige stelten op om de mensen hun feest te gunnen. "Leopold kijkt nu op naar de mensen boven hem. Hij heeft zich nog nooit zo groot gevoeld." Prachtig prentenboek met buitengewone illustraties op groot formaat. Ze vertellen een verhaal over schoonheid en nederigheid en zeggen meer dan alle woorden samen. Schitterende lay-out, een hebbeding!