Na de mislukte zoektocht van zijn vader om een geschikte prinses voor hem te vinden, gaat de prins zelf op zoek. Hij vertrekt met zijn paard en hond. Op iedere plaats waar hij halt houdt, vraagt de prins of er een prinses woont. Hij krijgt steeds hetzelfde antwoord: nee, maar "verderop wel". Zo gaat de prins steeds verder en verder. Hij wil het bijna opgeven wanneer hij een leuk meisje ziet. Hij vraagt of zij de prinses van ver is. Nee, antwoordt ze, want ze is van hier, dichtbij.  De moed zinkt hem in de schoenen. Maar dan vraagt de prinses waar hij vandaan komt en de prins antwoordt: ver van hier ... Kortom, hij is dolgelukkig dat hij zijn prinses gevonden heeft. Maar ze spreken af om te wachten met trouwen omdat ze allebei nog zo jong zijn. De prinses zal over een paar jaar naar hem toekomen door overal te vragen waar de prins van ver woont.
Een verhaal dat niet echt boeit. Er wordt altijd dezelfde vraag gesteld maar er zit geen enkele samenhang of logica in de plaatsen waar of de figuren (van vissen tot indianen) aan wie de vraag wordt gesteld. De zoektocht duurt lang en er gebeurt niet echt iets, wat het voor kinderen moeilijk om volgen maakt. Ook met de woordspeling (ver - dichtbij) op het einde zullen sommige kleuters wat moeite hebben.
De overdreven kinderlijke tekenstijl voegt ook niets toe aan het boek.