Eens in de honderd jaar wordt op de berg Olympus de Race der gevleugelde paarden gehouden. Elke God kiest een mensenkind uit om zijn of haar paard te berijden. Wie de race wint wordt halfgod op Olympus en mag het paard houden. Dat paard mag de volgende honderd jaar de bliksemschichten van Zeus dragen en de winnende ruiter mag voor één dag de plaats van Zeus innemen. Pippa, een vondeling die haar leven in stallen tussen paarden doorbrengt, is één van de gelukkigen. Zij wordt gekozen door de godin Aphrodite en mag haar paard Zephyr klaarstomen voor de race. Pippa sluit Zephyr, een klein, tenger, eigenwijs paardje meteen in haar hart en is vastbesloten de race te winnen. Maar dat willen ze allemaal. 

In een eenvoudige taal geeft Kallie George vorm aan de grootste wens van Pippa, ontsnappen aan het harde leven dat ze als vondeling kent. Ze stelt haar voor als een energiek en gelijktijdig kwetsbaar figuurtje dat niet alleen de moeilijkste paarden lijkt te begrijpen maar ook de gevoelens van de andere ruiters juist weet in te schatten. De beschrijving van de karakters is niet diepgaand maar zorgt wel voor voldoende inleving. Daarnaast bouwt ze het verhaal rechtlijnig op en zorgt ze voor de nodige spanning in die uiteindelijk uitmondt in een verrassend einde. Op het eerste zicht lijkt dit een zoveelste meeslepend paardenverhaal. Maar er is meer. 

Dit fantasierijke avontuur speelt zich af in de wereld van de Griekse goden en godinnen. De race rond de Olympus is niet terug te vinden in de Griekse mythologieën maar tal van namen van goden, hun eigenschappen en hun onderlinge relaties zitten er herkenbaar in verweven. Dat geeft dit toegankelijk verhaal een aantrekkelijke meerwaarde. Wie weet wekt het de nieuwsgierigheid van jonge lezers en nodigt het uit tot het verkennen van meer en andere verhalen over Zeus en de goden en godinnen die hem omringen.