De ongelooflijke Ravi Ravioli

Dit is het tweede boek over 'Costa Banana' en onafhankelijk te lezen van het eerste deel, ‘De gruwelijke generaal’. Bij het boek hoort ook een kaart van het schiereiland. De auteur, Jozua Douglas, wordt aangekondigd als de Nederlandse Roald Dahl. Hij deelt die vergelijking met tal van anderen, maar ook in dit geval is deze titel een beetje te lichtvaardig.

Costa Banana wordt bestuurd door de verwaande dictator Pablo Fernando. Hij heeft twee kinderen: Rosa en Fico. Rosa is de schranderste, maar Fico is de gedoodverfde opvolger van zijn pa. Hij krijgt les van meester Gabriël en wordt schandalig verwend. Rosa volgt ook les, al hoeft dat niet voor meisjes vindt de president. Hun moeder is Florabella en van haar wordt enkel verwacht dat ze mooi is. Omdat de president ontzettend ijdel is, moeten alle kinderen - ook de meisjes - Pablo heten, behalve zijn zoon die Fico heet en zijn dochter Rosa.

IJdele mensen omringen zich bij voorbaat graag met vleiers, dat is niet anders op Costa Banana. Op TV zien ze de goochelaar Ravi Ravioli aan het werk. De president nodigt hem uit in het paleis. Ravi ziet meteen in dat de president een gemakkelijk te manipuleren man is. Hij slaagt erin zijn vertrouwen te winnen en krijgt almaar meer macht. Fico heeft niets door, maar Rosa wantrouwt die goochelaar. Zij krijgt steun van meester Gabriël. Rosa ontdekt dat Ravi niemand minder is dan de gevaarlijke crimineel Tony Tortellini. Rosa confronteert Ravi met foto’s van Tortellini.
Vanaf dat moment is ze een doelwit voor Ravi en zij niet alleen. Ook Fico, die zijn zus is gaan geloven, en meester Gabriël delen in de ‘eer’. Tijdens de jacht op zijn drie vijanden klimt Ravi op tot persoonlijk adviseur van de president. Rosa en haar helpers slagen erin om na meerdere hachelijke avonturen, o.a. met giftige slangen en een zwarte panter, Tony Tortellini te ontmaskeren. Of de president minder verwaand is na deze nare ervaring? Het ziet er niet naar uit.

Dit is een avonturenboek met heel veel actie en de nodige overdrijvingen. Het is spannend, maar soms voorspelbaar en met af en toe flauwe grapjes: de ‘vieze’ (vice) president en Ravi ‘hieperiseert’ mensen. Ravi praat ‘vet’ langzaam. En tussen de lijst met ‘Grote Magiërs’ staat een ‘dromenfluisteraar’, een verwijzing naar de GVR en dus toch naar iets van Roald Dahl. Maar om de grootmeester te benaderen is er nog een lange weg te gaan. De illustraties doen van ver aan Quentin Blake denken.