In deze verhalenbundel schetst Remco Campert een bont gezelschap dieren, elk met een heel eigen karakter, elk met zijn kleine kantjes. Zo is er de leeuw, niet de koning maar de burgemeester van het dorp, die wel heel erg op zijn strepen staat. De vos, die veel van de mensen geleerd heeft, en daarmee regelmatig de andere dieren te grazen neemt. Of de olifant die te lui is om te stappen. Maar daarnaast dwarrelen er ook sprekende vliegers, opstandige fietsen, lekke paddestoelen, en papieren koningen door dit boek. Het niveau verschilt van verhaal tot verhaal, maar loopt op tot echte pareltjes. Mijn favoriet is het relaas van de vos die de andere dieren leert toneelspelen, aan de hand van Hamlet notabene. Op het einde van het stuk liggen alle dieren op bevel van vos op de grond, en zit vos zelf met de kroon van leeuw op diens hoofd. Hilarisch!