Dit verhaal speelt zich af van zondag tot en met vrijdag. Op zondag komt de papa van Valentijn onaangekondigd aanzetten met zijn moeder. Ze kan niet meer alleen wonen, zegt hij, omdat ze te veel vergeet zoals bijvoorbeeld: het gasvuur doven. Mama is er helemaal niet mee opgezet en Valentijn al helemaal niet, want hij moet zijn kamer afstaan aan oma. Zelf moet hij op een matras in de kamer van mama en papa slapen. Al die eerste zondagavond gaan mama en papa, drukke tweeverdieners, gewoon door met hun leven. Ze gaan zoals altijd dansen en zadelen Valentijn op met oma. Oma is bang en verward en van slapen komt niet veel in huis. Uiteindelijk besluit Valentijn bij oma in bed te kruipen. Hij slaagt erin een quasi normaal gesprek met haar te voeren tot oma plots weer terugkeert naar dezelfde beginvraag, alsof het hele gesprek weggevaagd is. Valentijn interesseert zich voor indianen. Hij heeft een grote poster van Sitting Bull op zijn kamer. Met oma kan hij die interesse delen. Al die eerste avond raakt hij op zijn oma gesteld.
Maandag moet oma de hele dag alleen blijven. Valentijn moet de brief posten met de aanvraag voor opname in een rusthuis maar hij vergeet hem te posten. Na school treft Valentijn zijn oma nog altijd in haar nachtpon aan. Hij laat haar drinken en zet haar aan om zich aan te kleden. Daarna gaan ze een spelletje memory spelen. Niet meteen het meest geschikte spel zou je denken, maar Valentijn heeft veel geduld. Veel meer dan zijn mama bijvoorbeeld. Die wil maar één ding: oma moet weg en zo snel mogelijk. Oma voelt dat ze bij mama ongewenst is en ze reageert dwars. Ook de tweede nacht is oma onrustig; ze heeft nachtmerries.
Dinsdagmorgen heeft Valentijn een idee om oma's dag minder lang te doen lijken: hij vraagt haar om een bal te breien. Na schooltijd spelen ze met de bal een verstopspel. Valentijn besluit om van nu af aan bij oma te slapen. Samen verhuizen ze zijn matras. Oma straalt en op dat moment weet Valentijn dat hij de brief nooit zal posten. Oma neemt zelf initiatief, ze gaat aardappelen schillen en gehaktballetjes maken. Ondertussen is Valentijn doodsbang voor de schoolreis van vrijdag.
Op woensdag vraagt de meester om begeleiders voor de schoolreis. Als Valentijn thuiskomt, staan er aangebrande aardappelen op een brandend gasvuur. Samen ruimen ze de boel op, voor mama er is. Die is weinig tactvol: "Je moet hier weg". Oma huilt en vertelt Valentijn waarover haar nachtmerries gaan. Ze werd vroeger erg gepest door meisjes uit haar klas en die angst beleeft ze nu 's nachts opnieuw. Valentijn is blij dat hij de brief verstopt heeft.
Als hij op donderdag thuiskomt, is oma weg. Na lang zoeken vindt hij haar; ze heeft zichzelf opgesloten in het berghok. Op p. 93 staat een drukfout: 'Ze keek aan me ...' Er zijn nog altijd begeleiders te kort voor de schoolreis en mama heeft geen tijd. Dan krijgt Valentijn een idee: hij zal oma meenemen want hij beseft dat het gevaarlijk is om haar alleen te laten.
Zonder dat zijn ouders het weten, vertrekt hij met oma op schoolreis. Oma krijgt het groepje met Valentijn toegewezen en alles verloopt vlekkeloos, tot oma ijsjes gaat kopen. Dan komt ze niet terug. Als hij haar uiteindelijk vindt, beseft Valentijn dat oma inderdaad naar een rusthuis moet omdat ze niet meer alleen mag zijn. Maar als ze moet verhuizen, wil hij haar zo vaak als mogelijk gaan bezoeken.
Dit is een mooi, teder en ontroerend boek over een dementerende oma en haar kleinzoon. Het is bovendien op een heel gevoelige manier geschreven. Bijvoorbeeld als Valentijn het gelaat van zijn 'slapende' oma observeert: "Oma had ontelbaar veel groeven in haar gezicht. Zou ze er elke keer als ze ergens zorgen over had eentje hebben bijgekregen? Dan was haar leven zwaar geweest. Of was ze op een ochtend opgestaan, ze keek in de spiegel en zag dat ze oud was? En daarna waren de lijnen natuurlijk alleen nog maar dieper geworden." Valentijn heeft fijne voelhoorns. Intuïtief weet hij hoe hij oma moet aanpakken. Het gedrag van iemand met dementie - de angsten, onzekerheden, het vergeten ... - wordt herkenbaar getypeerd. Een aanrader!