Mari haar nieuwe fiets brengt haar overal. Zelfs het water houdt haar niet tegen om een olifant uit de dierentuin in haar mandje achterop naar de savanne te voeren. En altijd brengt hij haar weer thuis. 

Qua beeld is dit best een aardig boek om samen te bekijken. De illustraties zijn misschien niet echt top, maar er valt zoveel op te ontdekken. Terwijl Mari langs de huizen trapt en er gesuggereerd wordt dat de nieuwe fiets wel lijkt te vliegen, verheft een van de huizen zich op vogelpoten. Bij de beschrijving van de fietsbel komt een heel orkest tevoorschijn in de opeengestapelde huizen. Wanneer ze tot stilstand lijkt te komen aan het water, bouwt ze met haar fiets, een roeiboot en een windmolen een constructie waarmee ze over water haar tocht kan verderzetten. Op weg naar huis kan je op een wereldbol alle plaatsen benoemen waar haar fiets haar gebracht heeft. Enerzijds is het fijn wanneer illustraties zoveel extra bieden, bovenop de tekst, maar anderzijds had een goede auteur en dito vertaler dit boek echt wel op een hoger niveau kunnen tillen. De tekst kan nu niet bekoren, hij is te saai, ongeïnspireerd, en bevat een nodeloos moeilijk woord als “bewonderenswaardiger”.