Nina is negen en wil heel graag een fiets. Ze heeft enkel geld voor een ijsje en zoekt een job. Dankzij de ijsjesverkoopster, Irma, komt ze terecht bij de schaterlachende mijnheer Spoek, eigenaar van de nachtmerriewinkel. De winkel is vuil, verwaarloosd en vervallen. Ze ontmoet er bizarre figuren zoals Pieter het ectoplasma en Okkie Topus een totaal gestoorde paarse inktvis. Samen met Pieter gaat Nina op zoek naar een anti-jeukpoeder om Spoek van zijn lachen af te helpen. Zal ze erin slagen om in deze bizarre winkel haar weg te vinden en een job te krijgen?

Dit eerste deel uit de serie “De nachtmerriewinkel” is een prettig gestoord verhaal. Knettergek, leuk en vlot lezend. De fantasie spat van de pagina’s en de tekeningen. Er is een mooie balans tussen spannende en lachmomenten.   

Naar structuur toe is dit een knap boek: er zijn 8 hoofdstukken en tekstueel is er afwisseling in lettertypes en -grootte. De bladspiegel laat toe om op je gemak alles te lezen en te bekijken. En er valt veel te bekijken: de tekeningen creëren een super sfeer. Zoals op pagina 8 waar Irma Vanilla bij haar ijskraam staat. Kleurrijk, een beeld van een ijsverkoopster waar je zo een “zoethout zoenen” ijsje wil kopen. Op pagina 28-29 is het dan weer lekker griezelen in een doorsnede van het huis achter de winkel. Je vindt er overal wondere kamers met nog meer wonderlijke figuurtjes en spulletjes.

Je leest er ook leuke bewoordingen zoals “Landinktvis Okkie komt op rolschaatsen halsoverkop de hoek om” of “... toen kon ik geen oogappelmoes meer maken …” Op pagina 32 kom je verschillende flesjes en potten tegen met volgende inhoud: heksenlikker, bavianenhand tegen vlaaien, boemanstressballen, walviskots en monsterzwabber. Een echt leesfestijn!

Een boek dat smaakt naar meer. Het is uitkijken naar deel 2!