Het dorp Zij en Wij wordt door een hoge muur in twee stukken gedeeld. Aan de ene kant wonen de Bollen, aan de andere kant de Tuiten. Ze zijn al zeer lang van elkaar gescheiden en zijn ervan overtuigd dat ze nooit bij elkaar zullen horen. Bertus Bol is een bolrond mannetje en hij baat een draaimolen uit. Wanneer hij op een dag een barstje in de muur ontdekt, kan hij zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en tegen de wet in maakt hij het gat almaar groter. Zo komt hij in contact met Mies Tuit, een smalle spitse vrouw. Aanvankelijk wil Mies niets van hem weten, maar geleidelijk aan krijgen ze een heel innig contact en bekent Bertus dat hij verliefd is op haar. Door hun eigen onvoorzichtigheid wordt hun relatie ontdekt. De muur wordt hersteld en ze worden allebei gestraft. Bertus kwijnt weg van verdriet terwijl Mies een reuzenhonger heeft en steeds dikker wordt. Bertus wil Mies nog één keer zien voor hij doodgaat en is juist bij haar op het moment dat ze een baby krijgt, Tol. Bertus en Mies kunnen de anderen ervan overtuigen dat de muur weg moet en samen gaan ze aan de slag. Eenvoudig verhaaltje dat goed de problematiek van racisme, vooroordelen en angst voor het onbekende weergeeft. Bertus en Mies zijn uiterlijk twee extremen maar wanneer ze met elkaar aan de praat raken, ontdekken ze dat ze toch heel veel gemeen hebben. Hun openheid en eerlijkheid overtuigen ook de andere dorpsbewoners. Het boek is opgebouwd uit korte hoofdstukjes waarbij tekst en illustraties elkaar mooi aanvullen. De zinnen en het woordgebruik zijn eenvoudig. De illustraties zijn grappig en ook heel sprekend.