De Marbello diamanten

Marc de Bel is al lang geen onbekende meer in kinderboekenland. Zijn oudere boeken ('Het ei van oom Trotter', 'De beha-boomhut', 'De zusjes Kriegel', …) vol gekke namen, vreemde verschijnsels, dappere vrienden, prachtige natuur sloegen in als een bom en verdienen zeker waardering.
Helaas is De Bel ondertussen aan het herkauwen geslagen. Neem een snuifje knoedelgekke peppels (want zo noemen de vrienden zich dit keer), een kleurrijk personage dat de wereld rondtrok, een bos met een boomhut, enkele boeven, een handvol buit, spanning en avontuur. Meng dit alles tesamen en je hebt vermoedelijk de juiste formule om zelf een boek van De Bel te schrijven.
Ook dit keer werkte hij samen met Jan Bosschaert, maar ook die heeft zichzelf niet heruitgevonden. Waar duo’s als Roald Dahl en Quentin Blake steeds voor vuurwerk en magie bleven zorgen, is dit duo een beetje aan vernieuwing toe. Sinds de eerste uitgave van De Marbello diamanten werkte Marc De Bel zijn boeken over de knotsgekke peppels samen met Guy Didelez uit. Het is niet meteen duidelijk waar de Didelez-touch begint en Marc De Bels typische formule eindigt.
Het boek is in een ruk uit en zal vast wel aanspreken, maar qua originaliteit wint het niet de hoofdprijs, niet binnen het genre, noch binnen het oeuvre van de auteur.