Pouya klemt zijn granaatappel stevig onder zijn arm. Tijdens de Yaldanacht brengt die immers geluk en wie wenst dat je eigen familie niet toe? Maar de wind is sterk en blaast de granaatappel weg. Pouya gaat de granaatappel achterna, maar hij komt steeds iets te laat, want eerst heeft het konijn al een paar zaadjes genomen en de rest aan de beer gegeven. Ook de beer heeft de granaatappel niet helemaal voor zichzelf gehouden en een deel aan vos gegeven. Net op het moment dat Pouya er vrede mee genomen heeft dat iedereen gelukkig is met een deel van zijn granaatappel, begint er een frisse wind te waaien die een nieuwe granaatappel meebrengt.  

De Iraanse F. Nakhaei heeft met dit boek de zilveren medaille van de Key Colours Competition in 2022 gewonnen. Je verwacht dus wel wat van de illustraties. F. Nakhaei heeft een zeer sfeervol prentenboek gemaakt door niet de platgetreden wegen van de typische kindertekeningen te volgen, maar te durven kiezen voor andere kleuren, andere sfeerschepping en andere technieken. Wat meteen opvalt is de speling met schaduwen. Dat past natuurlijk perfect bij het thema: Yaldanacht, is ook het feest van licht, de voorbereiding van de winter. De lichtheid van de sneeuw geeft het hele boek een vrolijke toets en de niet-gedetailleerde natuur heeft iets dromerigs. Voor het verhaal heeft de schrijfster dan weer wel vastgehouden aan een typisch kinderboek. De zoektocht naar iets waar je bij verschillende dieren aanklopt met dezelfde vraag en waar Pouya telkens verder gestuurd wordt naar de volgende. Kinderen houden wel van de voorspelbaarheid en het geluk dat elk dier heeft door een stukje van de granaatappel te krijgen. Niemand houdt de appel helemaal voor zichzelf, en deelt met de anderen. De wind die in het begin zo sterk was op de granaatappel weg te blazen, zal op het einde weer sterk zijn en een nieuwe granaatappel doen verschijnen. Dat einde komt uit het niets en is wat verwarrend: waar komen al die granaatappels ineens vandaan? 

Helemaal achteraan geeft men kort nog wat informatie over het Yalda-feest. Wat best interessant is, want de meerderheid van de mensen zal er nog nooit van gehoord hebben, en toch is het zo mooi om te ontdekken hoe ze op een andere plaats in de wereld omgaan met de donkere dagen van de winter.