Dit derde deel van ‘De kronieken van de Zeven Eilanden’ sluit mooi aan bij de vorige delen. Spannende avonturen volgen elkaar op en alles is beeldrijk beschreven. Het boek leest ontspannend en door de genuanceerde beschrijvingen krijgt de lezer een fantasierijk beeld van het scenario. Het script is opgebouwd uit verschillende verhaallijnen, elke groep personages beleeft het avontuur vanuit zijn perspectief. Op het einde komt de synthese van de verschillende verhaallijnen. Het complexe verhaal is best goed te volgen omdat er voldoende herhaald en toegelicht wordt. Dat gebeurt telkens wanneer er andere personen op de voorgrond treden. Een minpuntje daarbij is dat deze uitweidingen de spanning in het avontuur afremmen.

De avonturen van Raben, een paranormaal begaafde jongen, en Calli, meisje én piraat, treden hier op de voorgrond. Meerdere personen zijn naar hen op zoek en zij verbergen zich bij Nayari, in een bergdorp. Doch al snel geraken ze daar in een spannend avontuur betrokken. Ze slagen erin te vluchten en proberen de burcht van de edelen te bereiken. Raben wil de edelen overtuigen om gezamenlijk op te treden tegen de Dwingers. Dat volk kan in hun gedachten binnentreden en elkaar dwingen hun bevelen uit te voeren. Het wordt een helse strijd waarbij Raben en Calli net op tijd kunnen vluchten. Raben is heel gelukkig om na zo lange tijd zijn moeder terug te zien. Raben, zijn moeder, Calli en Nayari zeilen samen andere horizonten tegemoet. Het open einde geeft ruimte aan mogelijks nieuwe avonturen. Om ten volle van deze reeks te kunnen genieten is het belangrijk om de verhaaldelen in chronologische volgorde te lezen, vooral omwille van de complexiteit met de vele personages.