Nellie de koe is triest ("een dipje"). Andere koeien kunnen fietsen of op hun handen lopen. Zij is in niets goed. Na nachtelijk overleg besluiten de kippen er iets aan te doen. (Je ziet de kippen over twee bladzijden druk "Tok, tok, tok" fluisteren.) De volgende morgen is Nellie stomverbaasd: ze heeft een ei gelegd. De andere koeien staan met de mond vol tanden. De boer verwittigt de boerin. Die belt op haar beurt het streekblad. Horden mensen reppen zich naar de boerderij om het wonder te aanschouwen. Nellie voelt zich heel bijzonder. Ze maakt wandelingen met haar ei in de kruiwagen. De andere koeien verstoppen zich stikjaloers achter hun 'BOErenKOErant'. Ze beginnen te stoken en komen tot de conclusie: koeien leggen geen eieren, dat doen kippen. Ze dagen Nellie uit om te bewijzen dat het haar ei is. Nellie zet zich aan het broeden en als er eindelijk beweging in het ei komt, rolt er een klein hoopje veren uit. Maar het roept wel 'BOE'. De prenten zijn bijzonder grappig: de koeien hebben hoekige lijven en dunne pootjes, de kippen zijn ronder. Maar allemaal vertonen ze evenveel expressie. Het langdurige broedproces wordt in stripvorm weergegeven. Hier en daar vallen er collage-elementen op zoals het stro en de lenzen van de persmeute. De tekst is vlot en to the point met een leuke uitsmijter op het einde. Een boek voor humoristen.