Wanneer Mick weer naar school gaat, moeten zijn knuffels thuis blijven. Maar de knuffels nemen dit niet langer en ze trommelen alle andere knuffels op. Samen maken ze spandoeken en verzinnen ze slogans voor een grote protestbetoging. Ze raken tot bij de ministers en de media volgen hun zaak. Na lang wachten krijgen ze toestemming om mee naar school te gaan met de kinderen. Wat moet je met zo'n verhaal? In het begin lijkt het nog wel wat, de prenten van de stoer afgebeelde knuffels van Mick. Maar algauw worden de illustraties met de pagina ouderwetser, meliger en stereotieper (de ministers!). Ook de tekst kan er wat van: "Ze dansen en ze zingen en ze zijn reuzeblij." Sorry, voor mij een totaal overbodig prentenboek!