Wanneer Mike te horen krijgt dat hij zijn leukemie overwonnen heeft en naar huis mag, is hij door het dolle heen. Hij begint dadelijk plannen te maken wat hij met zijn mama thuis allemaal kan doen. Maar dan staat daar ineens een mevrouw van Jeugdzorg aan zijn bed. Zij beweert dat Mike nog niet naar huis kan omdat zijn mama nog niet in staat is om voor hem te zorgen. Mede door Mikes ziekte is zijn mama zwaar beginnen drinken. Mike nu naar huis sturen zou onverantwoord zijn. Zijn mama moet eerst genezen, net zoals Mike. Maar daar heeft Mike geen oren naar. Met zijn kamergenoot en beste vriend Vincent smeedt hij snode plannen om te voorkomen dat hij elders naartoe moet. Maar Mikes plannen lijken niet te werken. Uiteindelijk belandt hij toch in een tehuis. Mike kan er echt niet aarden. Vindt de kinderrechter voor hem een andere oplossing? Kan Mike nog terug naar huis? Of moet hij tot zijn achttiende in dat vervelende tehuis blijven? 'De groeten van Mike!' heeft me aangenaam verrast. De kaft sprak niemand van de leesgroep aan, waardoor het boek op tafel bleef liggen. Ook de sticker 'het boek van de film' hielp niet om het verkocht te krijgen. Ik nam het toch mee en besloot om me te laten verrassen door de inhoud. En dat is gelukt! De schrijfster kaart zware thema’s aan, maar toch pent ze het verhaal zo neer dat het zeker niet zwaar beladen wordt. Vooral de vriendschap met het nevenpersonage, Vincent, het kattenkwaad die de jongens samen uithalen en de plannen die ze smeden, maken het verhaal vrolijk en luchtig. Het verhaal is geschreven vanuit het standpunt van Mike. De auteur laat je even meekijken in de gedachtewereld en gevoelens van een jongen die net een hele zware ziekte heeft overwonnen. Maar zijn strijd is nog niet gestreden. De drang om naar huis te gaan, naar een moeder die niet perfect is maar toch zijn moeder blijft, is mooi om te lezen. Maar tegelijk ook schrijnend. Precies op het moment waarop Mike een warme thuis nodig heeft, blijkt deze er niet te zijn. En toch blijft hij ervoor vechten. Dit verhaal lijkt goed af te lopen. Maar toch is het een open einde. Waardoor de auteur geen afbreuk doet aan de realiteit. Want daarin krijgen zulke verhalen spijtig genoeg vaak geen happy ending ...