De glanzende stad

Sooike is een kleine jongen die woont in het dorpje Twaalfhuizen. Sooike is geen al te slimme jongen. Maar slim is niemand die in het dorp van Sooike woont. Twaalf erbarmelijke huizen staan er in het dorp. Water is er schaars. Rijkdom kennen ze niet. Beschaving evenmin. Een computer, televisie, motors, vliegtuigen … het zijn dingen die de mensen alleen kennen uit de verhalen van oude Per. Maar niemand is geboeid door de verhalen van Per, behalve Sooike. Wanneer Sooike wordt aangesteld om de dorpsgeit te hoeden, is er geen tijd meer voor verhalen. Maar Sooike droomt. Hij droomt dat hij misschien wel de Uitverkorene zou kunnen zijn, die op pad moet gan om de Duistere Heer te verslaan. Want de Uitverkorene, dat is altijd een klein en onbelangrijk iemand. En zo iemand is Sooike. Wanneer Mex de Motorman in hun dorp arriveert, begint voor Sooike een avontuur waar hij voordien alleen maar kon van dromen. Mex is een slechte man. Hij wil tot bij de Glanzende Stad geraken. De stad waar er beschaving is, waar er eten in overvloed is! Hij maakt Sooike wijs dat hij de Uitverkorene is en neemt hem en zijn geit mee op pad door de woestijn. Zowel voor Sooike als de geit heeft Mex duistere plannen. Maar Mexs wil wordt niet wet! Wanneer ik dit verhaal begon te lezen, werd het mij al gauw duidelijk: dit verhaal is geschreven om verteld te worden. Een vlotte schrijfstijl gecombineerd met een vleugje humor en relativeringszin maken dit verhaal apart. Het is een niet alledaags verhaal dat zich afspeelt in een niet alledaagse wereld. Je maakt kennis met Sooike, een jongen die als dom bestempeld wordt van in het begin! Misschien is Sooike wel dom, maar op het einde van het verhaal bereikt hij wel zijn droom. De eenvoud en naïviteit waarmee Sooike met de dingen omgaat, maken dat hij de zware beproevingen waarvoor hij komt te staan met een glimlach ondergaat. Zijn naïviteit is ontwapenend en zijn sterkste troef. Mex is de tegenpool van Sooike in het verhaal. Hij is sluw, slim maar ook door en door slecht. Hij is de Duistere Heer waartegen Sooike het, onbewust, zal moeten opnemen. Mex maakt Sooike voortdurend dingen wijs. En Sooike, Sooike is zo naïef en heeft zoveel fantasie dat hij alles gelooft wat Mex hem vertelt. Wanneer hij bijvoorbeeld als slaaf verkocht wordt door Mex, denkt Sooike dat hij als Uitverkorene een tijdje mag gaan logeren bij een echte Dwergenkoning. Door dit duistere verhaal zit ook een grappige verhaallijn verweven: de band tussen Sooike en zijn geit. Sooike denkt dat hij zijn geit echt goed verzorgt, wat ook zijn bedoeling is. Maar de geit, die denkt er anders over.Met enkele eenvoudige tekeningen weet Charlotte Dematons de sfeer die over het verhaal hangt mooi weer te geven. Het enige minpuntje vind ik de keuze van de kaft. De tekening geeft onvoldoende weer van wat je in het boek zult vinden. Het contrast tussen de beide werelden is niet duidelijk genoeg, voor mij. De betekenis van de titel wordt pas duidelijk nadat je het verhaal gelezen hebt. En ik stel me de vraag of de titel zelf ‘De glanzende stad’ genoeg uitdaagt, opdat jongeren dit boek van de plank zouden nemen.