Olifant huilt. Hij is triest omdat hij zo lelijk is, dik en met zo een stomme slurf en rare oren. Dat is tenminste wat die pestkop van een aap zegt, maar olifant ziet het zelf ook aan zijn spiegelbeeld. Lars en dieren in het bos gaan samen op zoek naar een beter spiegelbeeld. Maar aap weet van geen ophouden en lacht olifant de hele tijd uit. Gelukkig weet Lars ook daar raad op en aap wordt op een originele manier op zijn nummer gezet.
‘De gelukkige olifant’ is een heerlijk verhaal over dieren en vriendschap, maar ook over pesten, verdriet, ruzie en het weer goed maken. Er is het jongetje Lars, de olifant, Nellie het nijlpaard, zebra, slang, neushoorn aap en een vogeltje. Dat al die verschillende dieren nooit samen in hetzelfde bos leven, doet er helemaal niet toe. Ze spelen tikkertje met elkaar, organiseren een loopwedstrijd en ondernemen een tocht naar de grote stad in een vrolijke stoet van dieren en maken samen een heuse circusvoorstelling. De figuren in deze ‘vrolijke verhalen over droevige dingen’ zijn goed getypeerd en de situaties herkenbaar voor jonge kinderen.
De negen verhalen zijn nogal lijvig met lange stukken doorlopende tekst. Een wat betere indeling in alinea’s zou helpen, maar de schrijfstijl is eenvoudig en gemakkelijk begrijpbaar. Tussen de hoofdstukken staan vijf gedichten op rijm. De tekst is geschreven met veel zin voor humor, maar af en toe schemert er ook een traan van verdriet door. Pittige conversaties laten je kennismaken met de ware aard van de verschillende dierenpersonages. De kleurrijke, met waterverf ingekleurde prenten sluiten nauw aan bij de tekst.
Het is een geestig boek met als belangrijkste les dat je bent wie je bent. Iedereen is nu eenmaal anders en dat hoort ook gewoon zo.