De gave van Dina bestond alleszins niet uit prachtig grafisch talent, want de kaft aanlokkelijk noemen, is een overdrijving van formaat. Maar dat is dan ook één van de weinige negatieve zaken die ik over dit boek kan vertellen; over een meevaller van formaat gesproken! De achterflap beloofde ook niet meteen veel goeds. Wanneer er verwezen wordt naar ‘Harry Potter’ en ‘In de ban van de ring’ gecombineerd met frazen als ‘doen vergeten’ of ‘in de buurt komen’ is mijn wantrouwen al gewekt. Niet zelden willen dergelijke boeken een graantje meepikken van het genre dat ontstaan is door bovenvermelde titels, vaak – en terecht! – zonder veel resultaat. Wanneer je dan nog weet dat ‘De gave van Dina’ al eens eerder, zonder veel deining te veroorzaken, werd uitgebracht onder een andere titel, lijkt enige argwaan op zijn plaats. Gelukkig kan het dus wel eens meevallen, want dit eerste boek in een reeks van vier (door de uitgever omschreven als een fantasykwartet) smaakt naar meer. Waar draait die fantasy allemaal om? Het verhaal speelt zich af in een niet nader omschreven tijdperk en plaats, maar gezien de beschrijvingen durven we te gokken op een middeleeuwse locatie. Dina is de dochter van een Zieneres, iemand die anderen hun ziel kan zien door in hun ogen te kijken. Ook Dina blijkt over die gave te beschikken, een talent dat haar isoleert in de kleine dorpsgemeenschap. Wanneer Dina’s moeder niet terugkeert van een onderzoek naar een moordzaak ziet Dina zich gedwongen om haar eigen gave aan te wenden. Haar vindingrijkheid, doorzettingsvermogen en vreemde talent vormen de enige mogelijkheid om haar moeder te redden uit de klauwen van een duister complot. Daarvoor moeten er wel gruwelijke draken en sinistere figuren overwonnen worden. Gelukkig kan Dina rekenen op enkele moedige medestanders. Doordat de lezer zich verbazingwekkend goed kan inleven in de belevenissen en gevoelswereld van Dina wordt het geheel van draken, duistere kastelen, machtswellustelingen en mystieke gaven heel realistisch. De morele afwegingen zijn sterk aanwezig in dit boek, maar nergens wordt het belerend of overdreven. Uiteraard vind je elementen uit ‘Harry Potter’ en Tolkiens boeken terug in dit boek, maar nergens speelt het leentje-buur. ‘De gave van Dina’ bestaat er ook in om haar eigen stem te laten horen. Wie de boeken van de ‘grootmeesters’ uit het genre graag las, zal wellicht ook zijn gading vinden in dit boek, want dit boek is absoluut geen plat doorslagje. Een meesterwerk is het niet, daarvoor is het iets te weinig origineel, maar elke 10-plusser die zich lekker wil verliezen in een spannend verhaal vol mysterie zal prettige uurtjes beleven aan dit boek en vol verwachting uitkijken naar de volgende delen.