In dit boek kan je drie kleine op rijm geschreven verhaaltjes vinden over drie kleine beertjes en hun mama. In het eerste verhaaltje spelen de beertjes in het zwembad en doen ze de was van hun mama. In verhaaltje nummer twee spelen de beertjes met verf en beschilderen ze hun buik. In het laatste verhaal foppen de beertjes hun buren door zich vol pleisters te plakken. Het zijn dus heel ondeugende beertjes, waar kinderen meestal wel van houden.
De vraag is of kinderen de collagestijl van Hanneke de Jager ook appreciëren. Ze maakte 3D-collages met uitgeknipte beertjes waar ze wat wol op plakt. Ook andere elementen uit de omgeving zijn soms geknutseld uit verschillend materiaal (stof, vilt, ...), uitgeknipt en geplakt. Dit zorgt voor een bijzonder effect dat wat vervreemdend aandoet. Dit wordt nog eens versterkt door de schaduw die bij sommige elementen aanwezig is en bij andere dan weer helemaal niet. Toch is in deze unieke stijl duidelijk heel wat werk gestoken, wat de illustraties wel leuk maakt om te bekijken. Je kan hier immers leuke details in terugvinden.
Het rijm in het boekje komt wat geforceerd over. Zinsconstructies lijken soms te wringen en om alles in een goede cadans te krijgen worden veel woorden afgebroken (ik wordt ‘k, het wordt ‘t ...). Om ervoor te zorgen dat alles juist wordt gelezen, staan er vaak accenten op woorden waar ze niet thuis horen. De verhaaltjes op zich zijn behoorlijk flauw met heel veel verkleinwoorden en kusjes.