Marc De Bel schreef een maatschappijkritisch sprookje over het eiland Eikenland. Het lijkt of hij een deel van de problematieken van onze wereld naar een fictief eiland heeft gekopieerd en daar een glazen stolp heeft overgezet. Het vertrekt bij mensen die afhankelijk zijn van het land en zorgen voor de natuur en het verschuift naar hebzuchtige mensen die fabrieken bouwen, anderen uitbuiten en de natuur ten onder laten gaan. Waarbij een kleinere groep in verzet komt, anderen probeert te helpen en op zoek gaat naar de basis.

Het boek lijkt geschreven om bepaalde problematieken bespreekbaar te maken zoals egoïsme, hebzucht, milieuvervuiling en opkomen voor de minder sterken. Maar het verhaal op zich blijft eerder oppervlakkig verder kabbelen. Er wordt heel hard gewerkt met goed versus slecht, en dit wordt ook door de romantische tekeningen nog versterkt. De personages zijn ook ofwel goed ofwel slecht. Waardoor het geheel erg stereotiep wordt. Iets meer nuances, sterkere hoofdpersonages en meer grijs had dit boek sterker kunnen maken.