Dirk heeft drie opa's die samenwonen in hetzelfde huis. Hij heeft ook drie oma's. Maar die werden zo gek van de opa's dat ze aan de overkant van de straat zijn gaan wonen. Dirk mag deze week bij zijn opa's gaan logeren. Omdat hij ook naar school moet, hebben de opa's een fiets voor hem in elkaar gezet. De opa's vinden het een superdeluxe fiets! "Maar superdeluxe? De banden zijn zacht, het zadel zit los, het stuur is krom en de wielen staan scheef." Opa Diederik vertelt dat hij vroeger blij zou zijn geweest met zo'n fiets. Zijn fiets had altijd lekke banden. Opa Roderik roept dat zijn fiets houten wielen had en opa Balderik zegt dat zijn fiets vierkanten houten wielen en geen zadel en maar één trapper had. De opa's beginnen op te scheppen over de moeilijkheden die zij moesten overwinnen om op tijd op school te komen. En dit gaat werkelijk heel ver...
Een hilarisch verhaal dat echt te gek is. Dit boek zou een goed script kunnen zijn om een gekke film van te maken, maar met dit boek kom je al een heel eind. De drie opa's fantaseren er op los en op de tekeningen worden hun heldendaden in detail weergegeven. De avonturen van Dirk, als hij eindelijk naar school vertrekt, zijn ook niet mis. Ze worden zonder woorden, in stripvorm haast, uitgebeeld. Van zijn fiets schiet niet veel over als hij op school aankomt, tot ontsteltenis van de juf. Maar Dirk heeft de relativerende boodschap van zijn opa's goed in de oren geknoopt. 'Jaja, juf', zegt Dirk. 'Ik weet het, ik weet het. Ik bof maar.'