Dat moet ik zien!
Zoeklicht dyslexie is een speciale serie, gericht op kinderen die het erg moeilijk hebben met lezen. Er wordt echt getracht om deze boekjes voor hen aantrekkelijk te maken. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van een heel aantal hulpmiddelen: een luister-cd waar het eerste hoofdstuk van het boek op staat, uitvouwflappen aan het begin en eind van het boek, die de hoofdpersonages met hun namen en ook eventuele probleemwoorden uitbeelden, het vaak herhalen van moeilijke woorden, het gebruik van getint papier zodat het contrast tussen papier en letters vermindert. Het lettertype, Read Regular, is speciaal ontworpen voor dyslectische kinderen. Eén van de kenmerken hiervan is dat het onderscheid tussen letters groter is (bv. b en d) en ze niet zomaar gespiegeld worden. Tenslotte vind je nog enkele nuttige en bruikbare leestips op de laatste pagina’s van elk boekje terug. Jos is heel erg boos. Hij pikte koekjes uit de trommel en voor straf moet hij naar bed. Het is net voetbal op tv en Jos wil dat zo graag zien. Vanop zijn kamer ziet hij dat de buren ook naar de wedstrijd kijken. Jos bedenkt een plan: als hij langs de regenpijp naar beneden klimt en bij buurjongen Bram door het venster gluurt, zal niemand het merken. Hij moet er alleen voor zorgen dat hij voor het einde van de match terug in zijn bed ligt. Hij waagt het erop. Jammer genoeg is Jos niet zo handig en valt hij in een doornstruik. Tot overmaat van ramp gaan bij de buren de overgordijnen dicht. Wat een pech! Hij gaat dan maar terug langs de regenpijp naar boven maar valt weer. Jos is zo uitgeput dat hij in slaap valt en zelfs niet merkt dat papa hem komt halen om naar de tweede helft van de wedstrijd te komen kijken. Zijn ouders vinden hem, vol schrammen en modder, in zijn bed en begrijpen er niets van … ‘Dat moet ik zien!’ is een nogal warrig verhaal. Hoewel er eigenlijk niet veel in gebeurt, kan je je wel inleven in het hoofdpersonage. Die grote pechvogel krijgt wel een duidelijke les: boontje komt om zijn loontje …!