Joris wordt door zijn vader naar een jeugdkamp gestuurd maar hij ziet dit helemaal niet zitten en besluit om met de veerboot naar Texel te gaan. Alleen met zijn fiets ontmoet hij op het eiland verschillende leuke mensen waaronder het meisje Nienke, Pier van de strandtent, waar hij een vakantiebaantje krijgt, en gekke Tonia. Joris voelt zich enorm tot Tonia aangetrokken. Waarom dat zo is, komt de lezer pas op het eind te weten. Zeer vlot geschreven verhaal voor twaalfjarigen. Het taalgebruik is duidelijk en in een vlotte schrijfstijl met een kleurrijke woordenschat. Je voelt je als het ware meefietsen op het eiland Texel. De opbouw van het verhaal zit goed in elkaar met de nodige avonturen en emotionele momenten. Door dit laatste krijgt het verhaal ook een emotionele meerwaarde. Door de nieuwsgierigheid van Joris naar de achtergrond van gekke Tonia komt hij te weten dat zij helemaal niet gek is maar een vrouw met een stil, groot nooit verwerkt verdriet. Het zou geen verhaal zijn indien het op het einde niet opgelost raakt in een mooi emotioneel weerzien tussen zoon en moeder. De vader van Joris blijkt de zoon van Tonia te zijn. Dus Joris ontdekt niet alleen een geheime kamer in het leven van zijn vader maar krijgt er ook een oma bij. Mooi verhaal rond gevoelens, groot worden, geheimen … Een aanrader voor twaalfjarige lezers die een boek zoeken met wat avontuur maar ook emoties.