Dit boek vertelt over de dag dat de papa van twee kleine jongetjes het huis verlaat. Hij gaat ergens anders wonen. Een sombere dag, zou je denken, maar het verhaal groeit en geeft op een kindvriendelijke manier de pas ontstane relaties weer in het nieuwe gezin. Als papa weg is, vraagt het oudste jongetje wie nu voor hen zal zorgen. Mama zegt dat zij dat wel zal doen en om te bewijzen dat ze dat wel alleen zal kunnen, draagt ze de kinderen op haar rug terwijl ze op haar knieën rondjes kruipt. Dit lukt zeer goed. "Dan gaat het paard thee zetten." Ondertussen zijn de jongetjes alweer aan het spelen gegaan. Het oudste zoontje vraagt mama ten huwelijk, ze trouwen en ze beloven goed voor elkaar te zorgen. Weer een goede aanleiding om wat lekkers te eten en te drinken. Als de kinderen in bed liggen, gaat de telefoon. Het is papa die informeert hoe de eerste dag verlopen is. Hij belooft om morgen de kinderen te spreken. Zonder te dramatiseren geeft dit prentenverhaal die ingrijpende gebeurtenis goed weer. De mama stelt de kinderen gerust, gaat mee in hun fantasie en verwent ze eens extra. Allemaal zonder te overdrijven en op een voor jonge kinderen begrijpelijke manier. De prenten zijn ook heel toegankelijk en tegelijk spreekt er heel veel emotie uit. Een mooi voorbeeld is de eerste dubbele pagina, waarop de jongetjes in de verder lege hall staan te kijken naar de twee koffers van papa. Het kleurgebruik is helemaal niet somber, maar eerder licht en warm. Als je goed kijkt, ontdek je her en der nog sprekende details, zoals het familieportret aan de muur in de hall, de knuffelolifant die een traan wegpinkt bij de trouwpartij en de tekening van papa in de slaapkamer. Een mooi, ingetogen verhaal dat een hele geruststelling kan betekenen voor kinderen in dezelfde situatie.