Cora wordt wakker in een voor haar totaal vreemde wereld. Ze ontmoet er Lucky en een aantal andere jongeren, die net als zij niet weten waar ze zijn en hoe ze er zijn gekomen. Het landschap is gevarieerd, maar of ze nu de bergen of de woestijn intrekken, ze komen steeds uit op dezelfde plek. En dan wacht een wezen hen plots op. Hij noemt zichzelf een Verwante en beweert dat ze op een andere planeet zijn, bevolkt door de Kindred. Volgens hem bestaat de aarde niet meer en kunnen ze onmogelijk ontsnappen. De jongeren worden geobserveerd door donkere ramen verspreid in de habitat en moeten zich aan drie regels houden: verrijkingspuzzels oplossen om hun fysieke en mentale conditionering te versterken, hun gezondheid onderhouden door voedsel te eten, voldoende te slapen en mee te werken aan routinematige gezondheidscontroles, zorgen voor voortplanting van de soort door binnen de 21 dagen voortplantende activiteiten te plegen. Dat laatste zorgt uiteraard voor heel wat commotie, maar zo willen de buitenaardsen de mensheid in stand houden. Het lijkt wel een programma voor een bedreigde diersoort. Volgens de Kindred kunnen mensen zich ontwikkelen tot intelligente wezens, waaronder zij een vorm van helderziendheid en telekinese verstaan, wat bij mensen uitzonderlijk voorkomt. De jongeren zijn op basis van specifieke kwaliteiten geselecteerd, maar het leven dat ze op aarde hadden, was zeker niet gemakkelijk. Ze zijn twee aan twee aan elkaar gekoppeld: Cora en Lucky, Rolf en Nok en Leon met Mali. Deze laatste is reeds lang bij de Verwanten en heeft al van alles meegemaakt. Mensen die niet aarden in de leefruimte die voor hen is gecreëerd, komen terecht in een soort zoo of worden verhandeld als slaaf. Lichaamsdelen worden op de zwarte markt verkocht. Al snel komt er verdeeldheid in de groep en de spanningen lopen steeds hoger op. Dat lijkt echter wel georchestreerd door de Kindred. Cora blijkt een gemeenschappelijk verleden te hebben met Lucky en blijft geloven dat de aarde er nog is en dat ze terug kunnen. Via Toezichthouder Cassian met wie ze een wat onduidelijke relatie heeft, komt ze meer te weten over hoe deze wereld is georganiseerd en ontdekt ze dat er een nooduitgang moet zijn. Ze probeert de anderen te overhalen met haar mee te gaan, maar Rolf en Nok lijken het naar hun zin te hebben en willen niet mee. Op het einde komt het meisje tot een gruwelijk inzicht en het is maar de vraag hoe het nu verder gaat.
Het verhaal deed me in eerste instantie denken aan 'The Maze Runner' waarin ook iemand ontwaakt in een voor hem vreemde wereld en allerlei proeven moet doorstaan om te ontsnappen. De vergelijking houdt echter niet lang stand. Cora is de hoofdpersoon, maar het verhaal volgt de verschillende personages om beurt, vanuit verschillende perspectieven, waardoor ze worden uitgediept en de beweegredenen voor hun handelingen verduidelijkt worden. Ze komen echter wat stereotiep over en het verhaal verloopt eerder voorspelbaar. Het is vlot geschreven, maar de verhaallijn is niet altijd duidelijk. Zo lijken sommige gebeurtenissen overbodig te zijn of niet onmiddellijk een functie te hebben in het geheel. Er zijn in het boek een aantal verwijzingen naar grotere thema’s, zoals met uitsterven bedreigde diersoorten en illegale handel in delen ervan. Het concept van een menselijke zoo is even huiveringwekkend als origineel. Het verhaal is duidelijk niet af en het is wachten op een volgend deel om te weten wat de echte reden van hun verblijf in ‘de cage’ is, wat de bedoelingen van de Kindred zijn, welke plannen de Beheerder heeft, of de aarde werkelijk niet meer bestaat en of Cora er ooit in zal slagen haar familie terug te zien. De illustratie op de omslag is niet gepast voor een sciencefictionboek.