Buurman Brombeer

Beer woont ver weg van de bewoonde wereld en dat bevalt hem uitstekend. Tot op een dag stomme stoorkonijnen een huis bouwen naast dat van hem. De konijnen proberen werkelijk alles om maatjes te worden met hun nieuwe buurman, maar helaas ... Buurman Brombeer heeft geen interesse in het sluiten van nieuwe vriendschappen. Hij brult zijn nieuwe buren weg met de duidelijke boodschap dat ze hem met rust moeten laten. En dat doen de konijnen ... Tot op een dag een mand vol lekkers en leuks wordt afgezet voor zijn deur. Er is geen konijn in de verste verte te bespeuren maar er zit wel een briefje bij voor Beer.
Een heerlijk grappig verhaal over een knorrige beer die niets wil delen: niet zijn tijd, zijn honing, zijn kracht, zijn gezelschap, ... NIETS! Met veel humor werd het verhaal geschreven en getekend. Lettertype en - grootte, de plaatsing van de tekst onderstrepen wat er in het verhaal gebeurt. Uiteraard komt Beer op het einde tot inzicht en wil hij zijn - ondertussen niet meer zo nieuwe - buren beter leren kennen.(Het is ondertussen al winter geworden en de konijnen spelen in de sneeuw.) Over dit onderwerp zijn er al heel wat boekjes verschenen, toch heeft dit boek me geen minuut verveeld dankzij de humor die op elke bladzijde eruit springt.
Geen enkel plekje in het boek wordt onbenut gelaten om de sfeer tussen de buren te schetsen. Zo kan je de kaft van het boek beschouwen als de voordeur van Beer. Aan de voorzijde van het boek zie je Beer angstvallig de deur gesloten houden en op de achterzijde zie je de konijnen met man en macht proberen de deur open te duwen. Ook de borduurwerkjes 'oost west, thuis best' vooraan en achteraan in het boek vallen op door subtiele verschillen. Zelfs de gegevens over illustrator, uitgevrij, ISBN, ... worden netjes verwerkt in een tekening. Voor de illustraties worden er voornamelijk zachte en warme kleuren gebruikt. Leuk is dat er tekeningen tussen zitten getekend vanuit het perspectief van Beer. Bijvoorbeeld Beer die door een verrekijker de konijnen bespiedt of Beer die neerkijkt op de konijnen voor zijn deur. De 'handgeschreven' brief van de konijnen is ook zeer geslaagd. Let bovendien op het muisje dat stiekem op elke pagina zijn rolletje speelt.
Ik vind het echt een topper van een prentenboek. Helaas vind ik dat de kaft, de illustraties, er niet voldoende uitspringen om vier sterren te geven. Ik kijk wel uit naar nieuw werk van Ciara Flood! Nog even een pluim voor de vertaler Tjibbe Veldkamp want zijn vertaling bevalt mij uitstekend!