Het dinosaurusjong Bram is bang voor vormen en geluiden in het donker, om zijn ouders te verliezen, op de roetsjbaan, op zijn skateboard, en ga zo maar door. Zijn ouders hebben hier alle begrip voor. Ze luisteren altijd goed al Bram hierover praat en vertellen over hun eigen angsten, vroeger en nu. Daarnaast reiken ze Bram allerlei hulpmiddeltjes aan: zich een superheld-vriend voorstellen, de dingen waarvoor hij bang is grappig maken, een speciaal woord bedenken dat zijn angsten laat verdwijnen.
Dit prentenboekje past in een reeks over emoties. Eerder kwamen al een Tobberdactylus en een Jaloersosaurus aan de beurt. Het opzet is duidelijk: kinderen duidelijk maken dat het normaal is om soms bang te zijn en dat iedereen wel eens angstig is. Behalve het verhaaltje op zich, biedt het boek daarvoor tips voor ouders en leerkrachten: luisteren, praten, een gedicht over angst helpen schrijven, een superheld laten tekenen, en vijf andere titels van kinderboeken over angst. De bedoeling overheerst echter de kwaliteit van dit prentenboek. Het verhaaltje stelt verder niet veel voor en de ommekeer van bange Bram naar een superheld is behoorlijk simplistisch. De illustraties zijn basic. Het enige, mogelijk grappige element is de situering van een dinojong in de leefwereld van een kind vandaag, inclusief skatepark, hamburgerrestaurant, pretpark etc.