Bommes en Joepie spelen met de kuikentjes van moeder Hen. Alle kuikentjes zeggen ‘piep’, alleen Millie zegt ‘kwaak’. Millie wil graag een eend zijn. Millie gaat met Bommes en Joepie op stap. Ze doet alles na wat de twee eenden doen. Ze eet eendenprak, ze rent mee door het gras, speelt mee in de modder en doet met hen verstoppertje in de wei. Als ze bij de beek komen, plonsen Bommes en Joepie in het water, maar Millie blijft aan de kant staan. De eenden zwemmen naar een tak en wiebelen er op. De tak drijft tot aan de oever en Millie stapt er ook op. Dan drijft hij weer af naar het midden van de beek. Bommes en Joepie springen er af en hebben dolle pret. Ze zwemmen naar de kant en gaan verder. Dan begint Mille te wenen, want ze kan niet zwemmen. Tot overmaat van ramp valt ze van de tak en zinkt ze naar de bodem van de beek. Bommes schiet te hulp en brengt Millie weer veilig aan wal. Morgen gaan ze dan maar kuikenspelletjes spelen … Jane Simmons maakt in elk boek werk van haar aquarelprenten. Die zijn reuzegroot en brengen tijdens het voorlezen sfeer. Het verhaal is erg herkenbaar. Veel kleuters vinden na-apen wat anderen doen of zeggen een heel plezierig spelletje. De tekst is heel eenvoudig, soms op het saaie af. Er wordt veel gebruik gemaakt van herhaling. Het verhaaltje wordt op emotioneel vlak weinig uitgediept en wordt nogal gemakkelijk afgerond met: “En toen vielen ze in een diepe slaap!”