Binnen bij de buren

Een meisje komt thuis en beklimt de trap tot het appartement op de zevende verdieping waar zij woont. Elke deur die ze voorbijgaat ziet er heel anders uit. Wat haar fantasie op hol laat slaan. Achter de deur met een heleboel sloten moet wel een boevenfamilie huizen, en die modderige pootafdrukken zullen wel van een tijger zijn. Waar een wiel naast de deur staat, vermoedt ze een acrobatenfamilie. En dat het licht op de vierde verdieping altijd uitvalt, wijst op een vampier. Op de zevende verdieping komt ze aan in haar eigen saaie appartement, bij haar saaie ouders. Of is dat maar schijn?

De illustraties in stripstijl zuigen je echt dit boek in. De dubbele pagina met de traphal en telkens een volgende deur baadt in witruimte. Maar telkens wanneer je die pagina omslaat, weet je niet wat je ziet. Een overvol interieur eist je aandacht op, en het is gewoon onmogelijk alle details van elk appartement in je op te nemen. Zo bestaat de acrobatenfamilie bijvoorbeeld uit wel elf leden die jongleren, vuurspuwen, op een rad draaien enz., terwijl er een aap op een eenwieler een glijbaan afrijdt en een olifant aan een rietje slurpt, en er nog eindeloos veel meer gebeurt. Eindeloos veel kijkplezier gegarandeerd dus. Daarnaast is er nog een hamstertje vermist, en op elke pagina terug te vinden, tenminste als je heel goed kijkt. Wie wil kan tenslotte ook nog proberen de heel uiteenlopende brievenbussen in de hal te linken aan elk appartement. De twist op het einde is leuk gevonden, maar nog fijner is dat het boek de fantasie van je kind kan stimuleren en uitnodigen om verder te denken dat wat je ziet.