Dat het niet vanzelfsprekend is om vandaag de dag de bijbel verteerbaar te maken voor kleine (en grote) kinderen, hoeft geen betoog. Dat er een overvloed aan bijbelversies bestaat, is daarentegen even waar. Het getuigt dan ook van de nodige moed om je schouders te zetten onder een eigentijdse verse uitgave. Deze 'Bijbel voor kinderen' slaagt slechts voor de helft in zijn opdracht: de teksten mogen er zijn, de illustraties verdienen geen moment het label eigentijds. Bussers en Schröders bijbelversie opent als een sprookjesboek. “Heel lang geleden was het overal donker. Ergens in dat pikkedonker lag de aarde. Verder was er alleen God in het heelal. Maar God vond het niet prettig om alleen te zijn. Daarom bedacht hij een plan.” Met deze zin is de toon gezet: niks zwaar op de hand, een vlotte, toegankelijke taal. De auteurs slagen er zo in om de bijbel tot zijn essentie te herleiden: het doorgeven van verhalen waarin een niet mis te verstane boodschap zit voor de wat oudere lezer, maar die gewoon mooi, soms zelfs spannend zijn voor de kleine luisteraartjes. Bovendien heb je als het ware twee boeken in één: de ene kant brengt het verhaal van het Oude Testament; draai je het boek om, dan vind je het Nieuwe Testament. Een kleine maar leuke vondst. Een goed kinderboek bestaat echter uit sterke tekst én sprekende illustraties. Wat De Wolf ons voorschotelt, overstijgt jammer genoeg nooit de gekende Zonnekind-looks. Het is al oude stijl wat de klok slaat: in zachte aquareltinten zet hij de typische figuren neer, in hun typische klederdracht. Enige vorm van expressie lijkt de bijbelfiguren vreemd te zijn. De Wolf simplificeert nodeloos: op deze manier ontdoet hij de verhalen van hun mystiek, maakt hij het geheel te realistisch. Het detail van de illustraties staat de fantasie van de lezer in de weg, terwijl de verhalen zelf toch best wat verbeeldingskracht kunnen gebruiken. Het is dus nog even wachten op die eigentijdse verse bijbeluitgave.