Bethany en het beest

Bethany zit in een weeshuis en is een echt rotkind. Ze plaagt en sart iedereen rond zich. Op een dag wordt ze door een jongeman geadopteerd. Niemand verstaat waarom Peregrinus Pincet, want zo heet de jongeman, voor zo'n rotjong kiest. Stilaan wordt het Bethany duidelijk. Peregrinus woont in een statig huis, heeft alles wat zijn hartje verlangt en is niet jong, maar 511 jaar oud. Dit kan doordat hij een afgrijslijk drieogig monster in leven houdt. Hij voedt het beest met van alles en nog wat. In ruil voor zijn zorgen krijgt Peregrinus een drankje die hem jong houdt. Verder braakt het beest alles uit wat hij maar wenst. Het beest heeft hem dus echt in zijn macht. En nu ... smacht het naar een lekker kind. Het monster dreigt Peregrinus het verjongingsdrankje niet te geven tenzij hij voor een smakelijk kind zorgt. En daarom werd Bethany geadopteerd. Hoe langer beiden bij elkaar vertoeven hoe meer ze elkaar leren waarderen. Zal Bethany het monster overleven en Peregrinus jong blijven? 

Dit is een lekker en prettig gestoord verhaal met leuke twisten en wendingen. Het boek begint met een inhoudstafel waar een twintigtal hoofdstukken titels al zin doen krijgen om het boek te lezen. Wat dacht je van “de doodschappenlijst” of “de vogelloze kooi”.

De karakters van de figuren zijn prachtig, krachtig en beeldig weergegeven. Zo heb je onder meer de grote, aardige dierenverkoper die de meest bizarre dieren verkoopt zoals de Hoatzin, een zeldzame ontzettende stinkende vogel met klauwen of de zachtaardigste vogel die “WAANZINNIG WOESTE ADELAAR” heet. Verder is er mevrouw Nachtkaars, de directrice van het weeshuis. Die praat en beweegt als een kaars. Alle personages zijn uniek, er is steeds een hoek af en worden krachtig beschreven. De tekeningen versterken de situaties en personages. De tekeningen zijn in zwart-wit en steeds in een grimmige, donkere sfeer getekend.    

Het is een verhaal van macht, gulzigheid, onverschilligheid en het doorbreken van vooroordelen. De basis is dat alles wat je ziet of leest niet echt is en een positieve of negatieve keerzijde heeft. Maar het is vooral lachten geblazen, je zal met spanning en afgrijzen lezen en het heeft een origineel einde met muziek in de oren. Je denkt dat je het laatste hoofdstuk hebt gelezen, wanneer blijkt dat er nog één is dat terug intrigeert want de titel luidt “HET EIND...ERIGE (want er komt nog iets) …