Bedtijd voor monsters is tot nu toe het spannendste prentenboek die ik ooit mocht lezen. Dankzij de grappige monsters jaagt het boek kinderen en de voorlezer geen schrik aan. Dit prentenboek is dus helemaal niet eng, alleen reuzespannend.
De eerste zin in het boek is een vraag gericht aan diegene die luistert, nl. 'Wat denk jij?'. Door het verhaal op deze manier te laten beginnen, worden de luisteraars onmiddellijk in het verhaal getrokken. En ik kan jullie verzekeren dat het je niet meer loslaat. De spanning wordt heel mooi opgebouwd door het monster steeds dichter en dichter te laten komen. Want het monster komt eraan op zijn fiets door het bos, hij stapt door het moeras, door de struiken, over de berg, door de donkere stad, op de trap, naar de deur van je slaapkamer want hij wil ... hahahaaaaaaaaaaaa, hij wil ... hahahahahaaaaaaa, hij wil ... een nachtzoen. De climax is een opluchting, een ontlading. Als je die gepaard laat gaan met een monsterlijke dikke natte nachtzoen en een dikke kriebelknuffel, is dit een ideaal voorleesboek voor het slapengaan.
Ed Vere wordt in eigen land gezien als hét opkomend talent van de nieuwe generatie illustratoren. Sommigen vinden zijn boeken weinig origineel. Wel, ik ben er stellig van overtuigd dat diegene die deze mening toegedaan zijn over weinig of geen fantasie of inlevingsvermogen beschikken. De illustraties zijn ruw maar heel leuk en vooral levendig en uitbundig. De tekst danst als het ware door de tekeningen heen. Dit geeft het boek een extra dynamiek.
Ed Vere, je hebt er een fan bij!