Babel

De inspiratie voor dit prachtig uitgegeven prentenboek zonder woorden haalde de tekenaar bij een schilderij van Pieter Bruegel de Oude: 'De toren van Babel'. Elk kind heeft dromen over later: voetballer worden en dan nog liefst bij de Rode Duivels, brandweerman, dokter ... In dit boek droomt de hoofdpersoon ervan om zelf te kunnen vliegen. Je ziet op de eerste prent een luchtzicht van een stad zoals Pieter Bruegel ze op de achtergrond van zijn schilderij 400 jaar geleden tekende.

In een van die huizen knutselt een man een stel vleugels voor zichzelf; een uil en een kat kijken met enig wantrouwen naar de werkzaamheden. De man loopt naar buiten met zijn vliegpak. Eerst kijken de omwonenden verbaasd en dan beginnen ze te lachen met hun buurman. Hij stapt onverdroten verder en klimt steeds hoger en hoger op de in aanbouw zijnde toren. Je ziet de werklui met hun primitieve middelen bouwen aan de toren. De meeste mensen lachen hem uit maar hier en daar is er iemand die sympathiseert, zoals een verlamde bedelaar. Net als op het schilderij komt ook hier de koning kijken hoe de werkzaamheden vorderen. De vogelman verstopt zich vlug in een portiek. Enkele werklui haken de man vast aan een takel en zo komt hij niet alleen los van de grond, maar ook hoger op de toren. Je ziet ook op de prent hoe de takel werkt: twee mannen trappen in een ton om het touw op te hijsen.

Erg handig is de vogelman niet: hij verliest zijn pet met vogelbek en trapt in een kuip met mortel. Met slechts een schoen en zonder pet loopt hij verder. De begane grond ligt nu al vrij diep onder hem. Zijn kat en zijn uil blijven hem trouw volgen en een kleine jongen is hem achterna gerend met zijn vogelbekpet. Op een hooggelegen platform ontmoet hij een muzikant, samen maken ze muziek. Als de vogelman nog hoger wil zie je het jongetje huilen en de muzikant bedenkelijk en triest kijken. Hoe hoger hij gaat hoe meer wonderlijke schepselen hij ontmoet, o.a. een man met een doodshoofd onder de arm (een waarschuwing?). Dan staat hij op de hoogste muur, hij neemt afscheid van zijn kat en zijn uil en is klaar voor de sprong. Hij vliegt ... en dan krijg je een gekleurde reproductie van het schilderij van Bruegel. Op een volgende prent zie je de man zweven boven de stad en landen door het dak van het huis waaruit hij vertrokken was. Hij wordt gevierd als een held. In een nawoord zegt de auteur: "Sommige dromen verdwijnen, maar er komen er steeds weer nieuwe voor in de plaats. Zo bouw je aan je leven alsof het een toren is. Veel plezier met dit boek en met het bouwen aan je eigen toren." 

De sepia-achtige illustraties zijn erg gedetailleerd, ze doen met hun fijne arceringen van oppervlakken en schaduwpartijen aan naaldetsen denken. Je kijkt en telkens zie je nieuwe dingen. Een waar juweeltje en een prachtig cadeau voor jongeren die zich voorbereiden op een sprong.