Deze AVI 7 kanjer is een bundel van drie eerder apart verschenen verhalen van Lydia Rood. Het zijn stuk voor stuk originele avonturen en vooral de eerste twee bevatten heel wat humor. In 'Assepoester en zoon' passen Hein en zijn moeder op een verlaten kasteel. Ze wonen in de keuken en elke zaterdag maken ze de kamers schoon. Als Hein de portretten poetst, komen deze tot leven en vertellen hun verhaal. Wanneer hij alle stukjes aan elkaar puzzelt, komt hij tot de ontdekking dat zijn moeder eigenares is van het kasteel. Maar waarom betrekken ze de mooie, grote kamers dan niet? Misschien is het knus bij elkaar in de keuken wel gewoon gezelliger. Leuke variatie op een alom bekend sprookje. 'De middag van Mimoen' vertelt dan weer over Jankel, die op het strand een naakte, huilende baby vindt. Hij neemt het jongetje mee, noemt hem Mimoen en zeult hem de hele dag op zijn rug mee. Ze spelen samen in de duinen en dwalen door de stad. Het is een beetje een bevreemdend verhaal, omdat Jankel helemaal opgaat in zijn fantasie, waarin Mimoen zijn kleine broertje is en ze allerlei avonturen beleven. Het laatse verhaal is ‘Een hut die kan drijven' en gaat over de vriendschap tussen Joram en Frannie. Ze kennen elkaar al heel lang, maar nu gedraagt Joram zich heel anders en hun vriendschap is niet meer zo duidelijk en gemakkelijk als vroeger. Alle drie de verhalen lezen vlot en zijn geschreven in een directe taal met veel dialogen, maar verschillen toch nogal van niveau. Zo bevat het eerste verhaal soms moeilijke, minder gebruikte woordenschat (b.v. schuieren met een plumeau) en vooral in de gesprekken met de geschilderde figuren wordt de taal zeer ouderwets en bombastisch. In het tweede verhaal is het moeilijk om fantasie en werkelijkheid van elkaar te onderscheiden. Het derde verhaal is dan weer inhoudelijk minder gepast voor de leeftijdsgroep. De sfeer is erg zwaargeladen, de vriendschap en gevoelens tussen de hoofdpersonen nogal complex en het verhaal bevat langdradige stukken tekst en veel herhaling, waardoor het al snel saai wordt. De eerste twee verhalen zijn zwart-wit geïllustreerd.