Anne Frank en haar lotgenoten

Het leven van Anne Frank en de geschiedenis van de holocaust verteld voor jongeren

Je zou kunnen denken dat dit het zoveelste boek is dat het lot van Anne Frank en haar lotgenoten, uitmelkt en te gelde maakt. Ook ik had aanvankelijk dat gevoel, temeer daar de auteur niet aan haar eerste boek over dit onderwerp toe is. Maar de meerwaarde van dit boek bestaat erin dat het naast de persoonlijke geschiedenis van Anne en haar dagboek, ook getuigenissen van andere joodse mensen uit diverse landen in Europa in de kijker plaatst. Het boek bestaat uit 10 hoofdstukken die de periode van 1929 tot en met 1945 en daarna beslaan. In een inleiding gaat het over 'Wat is de holocaust?' De auteur zegt verder dat ze met dit boek wil aantonen waar racisme en vooroordelen kunnen toe leiden. Ze wil ook wijzen op de individuele verantwoordelijkheid van ieder mens en bewijst aan de hand van concrete gevallen dat één mens wel degelijk het verschil kan maken. In de hoofdstukken komt de geschiedenis van Anne en haar familie naast de lotgevallen van andere kinderen in dezelfde periode voor. Het zijn schrijnende verhalen over verlies, angst, terreur en mensonwaardige omstandigheden. Wat de burgers betreft -Duitsers, Nederlanders, Polen...- lees je verhalen over lafheid, opportunisme en moed. Wat mij het meest trof was dat de geallieerden wel op de hoogte waren maar niets deden om het uitroeien van mensen te stoppen en dat de oorlog voor de meeste overlevenden ook na 1945 nog doorging en dat niet alleen door het verlies van dierbaren. In Nederland bijvoorbeeld, waren ze alleen welkom als ze geld of bezit hadden. Anders moesten ze opnieuw naar kampen. Is het daarom dat de collectieve herinnering aan de holocaust daar levendiger is dan bij ons? Elk hoofdstuk wordt ingeleid door een foto. Er is een verklarende woordenlijst, een bibliografie, een overzichtskaart van de concentratiekampen, een chronologisch overzicht van de holocaust van 1933 tot 1945, en een lange lijst met bronnen. En hoe kan je beter negationisme te lijf gaan dan met cijfers? Ook die worden gegeven: er is een tabel met de joodse populatie in Europese landen voor W.O.II en een lijst met het aantal vermoorde joden per land, waarbij Polen de trieste lijst aanvoert met 2.900.000 doden. Het boek werd opgedragen aan 20 kinderen uit de kampen. De taal is niet altijd correct, soms bleven Engelse woorden als 'and' staan, in het begin is de taal ook stroef. De lay-out kon ook beter. Het boek bestaat uit kleingedrukte doorlopende tekst met te weinig alinea's, wat enige leeservaring vraagt. Door de brede historische context is het wel heel bruikbaar in lessen geschiedenis in de eerste jaren van het secundair onderwijs.