Als Vuur

Wanneer de wegen van Anna en Lou elkaar kruisen op de veerboot die hen van Stockholm naar een vakantie-eilandje brengt, wordt het een vakantie die hen zal heugen. Anne brengt al jaren haar vakanties door samen met haar vader. Ze werden aan elkaar geklonken toen haar mama stierf, en ze redden het samen. Het jaarlijks vakantieritueel is een mooie periode om elkaar eens wat ruimte te geven. Daarentegen is het voor Lou een andere situatie;  zij is een verwende puber die droomde van een vakantie in Spanje met vriendinnen. Maar haar ouders beslisten daar anders over en zo is ze samen met haar broer verplicht om zich te amuseren op het eiland. Ook al komt een vriend van broerlief logeren, het boeit haar niet. Maar wanneer ze Anna op een dag opnieuw ontmoet, wordt ook voor haar alles anders en voelt ze zich tot haar aangetrokken. Het wordt een vreemde maar boeiende vakantie voor de beide meisjes en het krijgt een vervolg wanneer het schooljaar opnieuw begint.

Er verschijnen elk jaar veel knappe jeugdboeken, en er zijn er altijd enkele die er bovenuit steken. Dit is er zo één! Om te beginnen is het zeer goed vertaald: Femke Muller heeft de sfeer op het eiland en de natuur zeer mooi weergegeven. Zo zit je meteen ook in de romantiek van het verhaal. Vooral de karakters van de meisjes zijn zo levendig getekend dat je ze als het ware kan tegenkomen. Het is ook geen voorspelbaar verhaal: zoals het in het leven gaat, heeft iedere mens zijn aparte kijk op de eigen wereld en zet stappen richting 'geluk'. In dit geval is Anna's wereld tamelijk eenvoudig: ze heeft vaste en heel goed vrienden in Stockholm en ze komt uit voor haar geaardheid. Lou daarentegen weet weinig over zichzelf en ligt dikwijls in een knoop met haar ouders en omgeving, maar vooral met zichzelf. Ze durft niet toegeven dat ze bij de eerste blik van Anna al ondersteboven was. Maar wanneer ze op een avond afspreken, ze samen een boottochtje maken en de avond zo perfect en mooi is, dan voelt Lou dat ze gelukkig is. Maar er komt geen tweede keer, want Lou is bang geworden voor zichzelf, en denkt dat het door de sfeer op het eiland komt dat ze zo'n rare gevoelens heeft. Ze begint daarom een flirt met de vriend van haar broer en laat Anna links liggen. Anna voelt zich verraden, en wanneer ze terug met dezelfde boot huiswaarts keren, wil Anna niets meer met haar vakantie-vriendin te maken hebben. Wanneer ze elk weer op hun eigen school zitten en niet meer willen - maar toch nog veel aan elkaar denken - neemt Lou na veel innelijke gevechten een besluit, en neemt op een dag de bus om Anna te gaan opzoeken en haar verontschuldigingen aan te bieden.

Vooral de traagheid van het verhaal is beklijvend. De gevoelens, de uiterlijkheden van de beide meisjes, en ook hun ontluikende seksualiteit: alles wordt ragfijn en warm beschreven. Het is een boek om van te genieten en een aanrader voor 'zoekende' pubers.