Allemaal Onzin

Wanneer Vladimir ‘s avonds in bed ligt en niet kan slapen hoort hij een geritsel. Het geritsel blijkt van Onzin te komen, een mannetje dat achter het behang woont. Vladimir en Onzin worden vrienden en van dan af neemt Onzin Vladimir regelmatig mee op avontuur achter het behang. In de wereld achter het behang kan alles: wolken worden sneeuw, sneeuw smaakt er naar chocolade … Vladimir moet wel opletten dat hij niet in slaap valt achter het behang, want dan kan hij nooit meer terugkeren!
Wanneer papa beslist om Vladimirs kamer een nieuwe look te geven en opnieuw te behangen, wordt het even spannend. Zal Vladimir Onzin wel terugvinden? Van dan af aan vindt Vladimir ook steeds geheimzinnige snippers in zijn kamer. Snippers die leiden naar een heel groot geheim van opa …
Dit is een zalig boek om kinderen voor te lezen voor het slapen gaan en hen te laten wegglijden naar dromenland. Vlak voor het slapen gaan beleeft Vladimir allerlei leuke avonturen waardoor hij snel naar dromenland kan. Avonturen die voor volwassenen ‘Onzin’ lijken. De hoofdstukken worden dan ook vaak afgesloten met een bezoekje van mama of papa die komt kijken of Vladimir al slaapt. Vaak vinden ze dan onzinnige dingen terug in Vladimirs kamer zoals een plas water, snippers … of horen ze een wolf huilen!
Ook in het taalgebruik wordt hiermee gespeeld. Als Vladimir bijvoorbeeld vertelt dat er een muis in zijn kamer zit, antwoordt papa: ‘Een muis in jouw kamer? ‘Dat is onzin. Ga maar lekker slapen.’ En alle kinderen die dit boek voorgelezen krijgen, weten dan natuurlijk dat papa GROOT gelijk heeft.
Naast de ‘onzinverhalen’,  merk je ook dat sommige verhalen proberen om dingen waar kinderen bang voor zijn, zoals weerwolven, vampiers en draken, te ontkrachten. Een vampier blijkt dan gewoon een papier-vampier te zijn. De griezelige weerwolf op het behangpapier blijkt een gezellige goedzak te zijn. En je komt te weten dat een huilende draak nooit gevaarlijk kan zijn!
Naast het ‘pedagogische’, fantasierijke, onzinnige, staat voor mij de opa op het einde van het verhaal symbool voor één ding: laat nooit het kind in jezelf verdwijnen, doe af en toe ‘onzinnige’ dingen … en blijf dromen.
De tekeningen die bij de verhalen horen zijn niet echt vernieuwend of verrassend. Eigenlijk heb je ze helemaal niet nodig. Fantaseren is wat Onzin en Vladimir doen. En dat kan jij ook. De cover had naar mijn aanvoelen iets speelser, fantasierijker, kleurrijker … mogen zijn. Maar los daarvan, blijft het een superboek om voor te lezen.