Alle beroemde schrijvers drinken (behalve ik!)

Het zal je maar overkomen: je bent ervan overtuigd dat je een grote schrijver bent maar wordt geveld door een 'writer's block'. Bovendien verlaat de liefde van je leven je en zit je alleen ... Je zou van minder gaan drinken. Althans zo ziet Floor het. Nadat haar ouders uit elkaar zijn gegaan - correctie: haar moeder wegging bij haar vader - gaat het met hem enkel bergaf. Ze blijft zich dan ook in ontelbare bochten wringen om haar vader te verdedigen waardoor ze zelf in de problemen komt. Bij haar moeder gaat het goed. Net zoals haar vader wil Floor schrijfster worden en ze begint vol goede moed aan een eigen boek. Als ze goed voor haar vader zorgt tijdens de weekends – boodschappen doen, poetsen, koken, de beschimmelde afwas doen, ... - komt het misschien wel goed met hem en slaagt hij er misschien in het grote boek te schrijven dat hij altijd al wilde. Tegen haar moeder, oma en de rest van de buitenwereld zwijgt Floor en volhardt ze in haar plan haar vader te redden. Dit wordt almaar moeilijker én ook gevaarlijker na een dolle autotocht door de stad en een brand in het appartement van papa. Lena, vriendin van Floor heeft vele vragen over haar vader maar Floor wuift deze onbezorgd weg. Ook Jasper, de jongen waar Floor verliefd op is, maakt kennis met haar vader en vraagt door. Overspoeld door al deze vragen en loyaal aan haar vader duwt Floor haar vrienden van zich weg en raakt ze verstrikt in een web van leugens. Het is haar oma die haar met beide voeten op de grond brengt en haar de waarheid vertelt over de scheiding van haar ouders, over de vele dronken periodes en de agressie van haar vader tegenover haar moeder. Over de frustratie van haar vader rond het schrijven waar hij niet in slaagde. Floor kan het eerst niet aanhoren, sluit zich nog meer af tot het echt tot haar doordringt hoe ernstig mis het met haar vader is. Nadat ze haar vader opnieuw dronken aantreft op de zetel besluit ze haar moeder alles te vertellen en neemt ze een dappere beslissing.
Ontroerend mooi geschreven vanuit het perspectief van een twaalfjarig meisje, dat wordt heen en weer geslingerd tussen haar ouders. Vechtend met haar gevoelens van loyaliteit en schaamte baant Floor zich een weg als puber maar ze komt nauwelijks toe aan het “gewone” leven van een twaalfjarige. De zorg voor haar vader overheerst almaar meer haar leven en doet elke andere realiteit vervagen.
Het boek dat Floor zelf schrijft in haar eigen verlangen om (net zoals haar vader) schrijver te worden vormt de rode draad doorheen het verhaal. De vele flessen/glazen drank zijn zowel in beeld (foto) als in woorden doorheen het hele boek aanwezig. Andere foto's die het verhaal illustreren, lijken het gevoelsleven van het hoofdpersonage te weerspiegelen. Ze vormen een rustpunt in het verhaal en zijn vaak melancholisch van sfeer.
Een boek om even stil van te worden: Floor die in haar ééntje dapper haar vader probeert te redden en zelf door hem in gevaar wordt gebracht. Een boek dat de realiteit van een alcoholverslaafde ouder heel dicht bij brengt, met een einde dat tot nadenken stemt. Een parel van een boek ... hoe dan ook.