De 16-jarige Leora moet afscheid nemen van haar vader. In hun wereld zijn tatoeages van levensbelang. Elke belangrijke gebeurtenis in je leven, goed of slecht, krijgt in de vorm van een tatoeage een gepaste plaats op je lichaam. Leora beschikt over de gave om deze tatoeages te kunnen ‘lezen’. Zij kan, net zoals haar moeder, mensen hun geheimen en gedachten lezen.

Wanneer je sterft, wordt heel je huid - je levensverhaal - tot een boek verwerkt. Wanneer Leora haar vader sterft, is dit ritueel de start van een verhaal rond haar eigen identiteit. Haar vader blijkt een heleboel geheimen met zich mee te dragen en dat heeft een weerslag op haar toekomst. Wie zijn die gevaarlijke blanco’s, de niet-getatoeëerde mensen die buiten hun grenzen wonen? Wat is connectie van haar moeder en vader met deze mensen? Wie vertelt de waarheid, wie draagt leugens met zich mee?

De auteur creëert een wereld waarin je je al heel snel inleeft. Dat Leora aan de hand van tatoeages iemands gedachten en herinneringen kan lezen, zal bij de jeugdige lezers in de smaak vallen. Wie wil dat nu niet kunnen? Het verhaal is met momenten wel traag en er worden veel gebeurtenissen herhaald. Ter compensatie krijg je met stukjes en beetjes informatie over het verleden van Leora haar ouders en dat houdt de spanning toch op een redelijk niveau. Dit is het eerste deel van een trilogie. Het is niet heel vernieuwend, maar toch speciaal genoeg om je nieuwsgierig te maken naar de volgende delen. Ook het open einde is krachtig geschreven. De volwassenere Leora is duidelijk klaar om de waarheid te achterhalen. Benieuwd of in deel twee haar dat gaat lukken!

De kaft bestaat - voor en achter - uit gouden blinkende tatoeages. Fijn dat op die manier aandacht gegeven is aan de vormgeving. Zeker passend bij het verhaal.