“Diegene die de politie belde tijdens ons knalfeest” is het etiket dat Melinda in het begin van het schooljaar opgeplakt krijgt. Niemand wil nog iets met haar te maken hebben. De politie maakte immers een einde aan het leuke feest en enkele jongeren moesten zelfs mee voor verhoor. Niemand van haar vrienden denkt eraan dat Melinda misschien wel een reden had om de politie te bellen. Melinda zelf durft het hen niet te vertellen. Ze zakt steeds verder weg in een diepe eenzaamheid en hult zich in stilzwijgen. Tot ze beetje bij beetje weer de moed vind om haar verhaal te vertellen.
‘Vertel de waarheid’ is het debuut van Laurie Halse Anderson. In Amerika verscheen het al in 1999. In 2004 werd het daar verfilmd. Na een eerste uitgave in het Nederlands in 2000 bij De Fontein onder de titel 'Zwijg als het graf' is het nu opnieuw beschikbaar. Door de Amerikaanse bijzonderheden in het verhaal, komt het boek in het Nederlands echter niet helemaal tot zijn recht. De inhoud van de geschiedenislessen die in het boek worden beschreven, is erg Amerikaans. Ook wisselen de termen highschool en brugklas elkaar vlot af, waardoor Melinda telkens van leeftijd wisselt. De talkshows zijn ons onbekend, cheerleaders zijn hier niet zo “in” en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Dit neemt niet weg dat ‘Vertel de waarheid’ andere troeven heeft. Melinda vertelt het verhaal vanuit haar oogpunt en haar teleurstelling in de wereld, wat cynisme in de hand werkt. Af en toe is dit wel grappig, wat er voor zorgt dat wij Melinda sympathiek blijven vinden. Tieners zullen zeker en vast veel in haar denkwijze herkennen.
Daarnaast zit het boek ook vol symboliek. Van het begin tot het einde worden de gebeurtenissen dubbelzinnig beschreven. Enerzijds weet je wat er gebeurt, anderzijds kan je ook afleiden hoe Melinda zich voelt. Naast deze veelvuldige toespelingen, is er ook de boom waaraan Melinda werkt voor haar les tekenen. Ook deze symboliseert de evolutie die Melinda doorheen het boek doormaakt.
Zonder belerend te zijn, haalt dit boek een zware thematiek uit de kast en komt de boodschap “praten helpt” wel over. Een sterk boek qua thematiek, enkel jammer van de onhandige vertaling.