Een miljoen vlinders

Op een nacht ziet het olifantje Stach miljoenen vlinders. (De opsomming van alle mogelijke vlinders vind ik wat overdreven.) 's Morgens vraagt hij aan zijn ouders of zij die vlinders ook zagen. Ze reageren ontzet: "Zo snel al? O, grote jongen van ons ... Het is tijd." Snel maken ze proviand klaar en zeggen hem te gaan. Stach is bang maar zijn ouders zeggen dat hij vanzelf zal begrijpen waarheen hij moet gaan. De vlinders wijzen hem de weg. Onderweg ontmoet hij dieren die ook van de vlinders weten. Stach vertelt de oude eland erover en die reageert: "Hmm, zo rijk, zo zeldzaam." Hij maant Stach aan: "Zorg dat je geniet. Zorg dat je alles onthoudt. Zorg dat je ze achternagaat." De kraanvogel zegt geruststellend dat hij zijn ouders vanzelfsprekend zal terugzien. Stach stapt verder met de vlinders tot hij op een bruggetje een meisje ziet staan ook met allemaal vlinders om haar heen. Wanneer zij haar poot op zijn buik legt, weet Stach zich geen raad met al die vlinders die nu in zijn buik zitten. Het meisje weet gelukkig wel wat het betekent. Dit is een mooi en vooral een kleurrijk sprookje over volwassen worden. De rijkelijke illustraties van Carll Cneut zijn eens te meer een streling voor het oog. Dit prentenboek kan ook oudere kinderen aanspreken.