In De serres van Mendel en De wortels van de wereld maakten we kennis met Reya en Robin, twee jonge tieners die samen met de oude Mendel zorg dragen voor het enorme serrecomplex waar de werelden bewaard worden. Dit vervolg kan afzonderlijk gelezen worden, al is het aan te raden om de trilogie door te nemen om hun bijzondere, ietwat vreemde wereld(en) helemaal te vatten. 

In dit derde boek worden de serres opgeschrikt door hevige schokken en trillingen vanuit de oceaan. Robin gaat onder water op onderzoek uit. Hij ontdekt temidden van de restanten van “de verdronken stad” een wonderlijk oceaanwezentje. Zijn grote angst voor water weerhoudt hem niet om de oceaan te verkennen. De boekomslag lijkt hieromtrent een spannend verhaal te suggereren, maar dat is het niet. Het hele verhaal doet eerder denken aan een rustig meanderende stroom met onduidelijke bestemming. 

De wereld(en) van Reya, Robin en Mendel zijn herkenbaar, maar toch van een heel andere dimensie(s). Het is een moeilijk en best wel ongrijpbaar en hermetisch boek. Het is niet voor iedereen weggelegd en is eerder bestemd voor een selecte groep van (zeer) mature jonge lezers (en volwassenen). In dit gelaagde boek met filosofische, haast mystieke teneur, zal/kan elke lezer eigen betekenissen vinden, zoals de ontdekkingstocht naar jezelf en de plaats waar je écht thuis hoort. Ook de fascinatie voor fauna en flora onder en boven water is onmiskenbaar, net zoals de holistische visie op mens, natuur en universum. De beschrijvingen van de wondere onderwaterwereld behoren tot de mooiste passages en klinken als pure poëzie.

Deze liefde voor de natuur zien we ook in de vele illustraties. Ze werden met veel aandacht voor detail, reliëf en kleur gemaakt. Vooral de beelden van de onderwaterwereld zijn als verstilde miniaturen waar we lang kunnen naar kijken. De kleur blauw met al haar schakeringen is om evidente redenen dominant. De personages als silhouetten in zwart-wit zijn een gedurfde artistieke keuze. Ook de vormgeving is piekfijn verzorgd. Het boekformaat is deze keer wel anders. 

Op het einde blijven wel nog enkele onopgeloste vragen. Heeft dit derde boek een open einde of lezen we de antwoorden in een volgend deel?