Finistere is een vreemde school: een oud kasteel, omgeven door eindeloze bossen, met een leerkrachtencorps dat weggelopen lijkt uit romans en geschiedenisboeken. Elk jaar krijgen de leerlingen dezelfde opdracht: schrijf een opstel over een diner waarop je drie mensen, levend of dood, uitnodigt. Javi, zelf gek op koken, roept de hulp in van zijn vriend Wiki omwille van zijn encyclopedische kennis om drie gasten te selecteren. Tot hun verbijstering verschijnen die ook echt aan de tafel die ze zopas kochten in de antiekwinkel. Als de gevaarlijkste van hen, Zwartbaard, wegloopt, wordt het hun opdracht te verhinderen dat die zijn strijdmakkers laat overkomen om met hem de wereld te veroveren.

Dit is zonder meer een fantasievolle en rijke plot, waarin je spelenderwijs ook nog wat opsteekt over een aantal zeer diverse historische en fictiefiguren als Anansi, Frida Kahlo, Dokter Jekyll en meneer Hyde, Rosa Parks, Cleopatra. In Wiki’s pedia achteraan krijg je nog wat meer info over elk van hen. De Puerto Ricaanse afkomst van het gezin laat dan weer toe elementen uit die cultuur te integreren: gerechten, gebruiken en ook een zeldzame zegswijze. De personages zijn goed uitgewerkt en hebben elk een aanvullende rol: de impulsieve hobbykok Javi, zijn zus Brady, zonder meer de stoerste van de drie, en whizzkid Will die omwille van zijn kennis de bijnaam Wiki draagt. Er zit veel vaart en spanning in het verhaal, en de korte hoofdstukken maken lezen makkelijk. Maar de taal is zo opgepept dat het vermoeiend wordt. Zo lijkt het woord rennen wel op elke bladzijde voor te komen. En kijkt Javi zo vaak vooruit naar zijn ongetwijfeld nakende en onontkoombare dood, dat je wel eens stiekem zou willen dat het gebeurde. Tot slot is het vreemd dat de vertaler blijft denken vanuit een Amerikaanse context, en zo niet alleen spreekt over een persoon met een zwaar Engels accent, maar zelfs op een zin in een zogenaamde oude versie van het Nederlands laat volgen “Was dat eigenlijk wel Engels?”. Best wel verwarrend. En wat er magisch is aan de boekenlegger, zoals op de cover beloofd wordt, ontgaat me.